Wirus brodawczaka ludzkiego (human papillomavirus) z rodziny Papillomaviridae przenosi się poprzez bezpośredni kontakt ze śliną np. w trakcie pocałunku, seksu oralnego czy choćby picia napoju z tej samej butelki, której używał nosiciel HPV. Rosnąca świadomość o powszechności zachorowań na HPV wpływa również na rosnące zainteresowanie szczepieniami przeciw temu wirusowi. Szczepienie przeciw HPV w młodzieńczym wieku chroni nie tylko przed zakażeniem wirusem, ale także jego możliwymi konsekwencjami – rozwojem raka szyjki macicy, prącia i nie tylko. Sprawdź, co warto wiedzieć o tym wirusie i wakcynacji!
Dlaczego warto poddać się szczepieniu przeciw HPV? Ochrona przed nowotworami
Szczepionka HPV powinna być podana dzieciom między 9. a 14. rokiem życia (w tej grupie wiekowej wykazuje największą skuteczność, dając młodym pacjentom ochronę na całe życie). Zastanawiasz się, dlaczego warto zaszczepić dziecko przeciw HPV? Otóż jak już wspomnieliśmy na wstępie, dzięki wakcynacji możesz zapobiec rozwojowi chorób nowotworowych u swojego potomka w przyszłości (wszystkim rakowi szyjki macicy, a także sromu, pochwy), za które odpowiadają różne typy wirusa. W zależności od podtypu HPV stwarza też ryzyko rozwoju m.in.:
- raka odbytnicy,
- raka prącia,
- raka krtani,
- raka jamy ustnej i gardła.
Jeśli chodzi o kancerogenność, możemy mówić o 3 głównych typach wirusa brodawczaka ludzkiego. Za niskoonkogenne uznawane są np.: HPV-6, HPV-11, HPV-32, HPV-44, HPV-53 oraz HPV-81. Do średnioonkogennych typów wirusa zaliczamy m.in.: HPV-35, HPV-39, HPV-51, HPV-52, HPV-58 i HPV-68. Największe zagrożenie onkologiczne stwarzają np.: HPV-16, HPV-18, HPV-31, HPV-33, czy HPV-56.
Warto dodać, iż HPV-16 i HPV-18 odpowiadają za około 70% wszystkich przypadków raka szyjki macicy!
Jakie są objawy i skutki zakażenia HPV? Zmiany skórne, świąd
Objawy są różne w zależności od typu HPV. jeżeli chodzi o infekcje typami niskoonkogennymi (np. HPV-6, HPV-11), często u pacjentów występują objawy skórne, tj. kłykciny kończyste. Brodawki płciowe mogą tworzyć charakterystyczne kalafiorowate struktury i osiągać znaczne rozmiary. Stąd część chorych skarży się na towarzyszący zmianom skórnym świąd i plamienie kontaktowe. U osób, u których za infekcję odpowiadają typy wysokoonkogenne, zakażenie wirusem HPV najczęściej przebiega bezobjawowo.
Czynniki ryzyka zakażenia wirusem HPV
Do zakażenia HPV dochodzi podczas zbliżeń seksualnych lub poprzez kontakt z naskórkiem nosiciela wirusa. Najczęściej HPV rozprzestrzenia się wśród osób młodych (pomiędzy 15. a 25. r.ż.). Drobnoustrojem można zarazić się też w gabinecie kosmetycznym czy podczas pobytu w saunie (najmniejsze urazy naskórka sprzyjają wnikaniu wirusa). Do zakażenia może doprowadzić także wspólne użytkowanie rzeczy higieny osobistej, jak np. ręcznik. Zastanawiasz się, co zwiększa ryzyko zakażenia? To m.in.:
- wielu partnerów seksualnych,
- wielorództwo,
- obniżona odporność,
- nikotynizm,
- wczesny wiek rozpoczęcia inicjacji seksualnej,
- seks oralny,
- brak higieny osobistej,
- stosowanie antykoncepcji hormonalnej.
Na czym polega leczenie HPV?
W przypadku HPV można wdrożyć jedynie leczenie objawowe. Złagodzenie infekcji wirusowej uzupełniają działania, które mają na celu wzmocnić pracę układu immunologicznego. Brodawki wirusowe, kłykciny kończyste czy inne zmiany na skórze lekarz usuwa w zależności od danego przypadku dzięki zabiegów takich jak krioterapia, elektrokoagulacja, laseroterapia.
Jeśli chodzi o leczenie zachowawcze zmian, zadowalające efekty terapeutyczne dają immunomodulatory, leki antyproliferacyjne i keratolityczne. Wiedz, iż w przypadku podejrzenia zmian nowotworowych, konieczna jest konsultacja z doświadczonym lekarzem onkologiem.
