Sławomir Rumiak:
Biolożka, Lynn Margulis pisała:
„kiedy nauka i kultura są w konflikcie, kultura zawsze wygrywa”.
Wiedza jest przepisywana przez kulturę; to, co dociera do społeczeństwa, jest już w znacznym stopniu produktem kultury. Laboratoryjne arkana przegrywają z wielkimi narracjami, z ambicją na kształtowanie kompletnego obrazu świata.
Poetyka tzw. pseudonauki – wszelkiego rodzaju teorii spiskowych, mistycznych narracji, politycznych propagand, etc. – jest dla mnie źródłem licznych olśnień i niekłamanej radości, czym chciałbym się z Państwem podzielić na nadchodzącej ekspozycji.
Agata Smalcerz, kuratorka wystawy:
Wystawy Olafa Brzeskiego i Sławomira Rumiaka w Galerii Bielskiej BWA to kolejne, po wystawie Jerzego Nowosielskiego i Stanisława Niemczyka, spotkanie. Tym razem są to dwie oddzielne prezentacje w obu salach galerii, artystów, których wzajemny wpływ na twórczość każdego z nich istnieje od dawna. Problematykę ich najnowszych prac odnieść można do szerokiego spektrum, które rozciąga się „między domem a kosmosem”.
Na wystawie SENS ŻYCIA znajdują się prace łączące różne media, od rysunku, poprzez fotografię, wideo, elementy infografiki, do obiektów mobilnych z żywymi organizmami. Część prac powstała we współpracy z żoną Sławka, japońską designerką, Kanon Myokoin.
Sławomir Rumiak – urodził się w 1972 roku w Bielsku-Białej, fotograf, artysta wizualny. Absolwent katowickiej filii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1999). Uznanie przyniosły mu cykle fotograficzne, m.in. projekt Pręt-à-Porter (2004), na który złożyła się seria obrazów kobiet pełna odniesień zarówno do historii sztuki, jak i do skomercjalizowanego, uprzedmiotowionego wizerunku kobiety w kulturze masowej. W 2007 roku w ramach pracy „Wyjazd” przejechał na rowerze trasę z Polski do Wenecji, sypiając podczas postojów na kempingach wewnątrz wykonanej przez siebie miniatury pawilonu polskiego na Biennale Sztuki w Wenecji. Artysta doskonale rozpoznawalny w Japonii – współpracował między innymi z tokijskimi galeriami Il Tempo Gallery oraz Zeit Foto Salon, publikował swoje prace w japońskich magazynach fotograficznych, wykładał na tamtejszych uczelniach. Był kuratorem wystaw sztuki japońskiej w Polsce: „Simon Yotsuya i przyjaciele, czyli Bellmer w Japonii” (2010, Centrum Sztuki Współczesnej Kronika w Bytomiu, Muzeum Śląskie w Katowicach) oraz „Atokata”, wystawy indywidualnej Kishin Shinoyamy (2012, Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach). W latach 2014–2017, podczas rezydencji artystycznych w Brazylii i Polsce, wespół z brazylijskim fotografem Cristiano Mascaro realizował projekt „Ślady ludzi”. Polska premiera powstałego w tym projekcie filmu Sławomira Rumiaka pt. „Macunaima wraca do Sao Paulo” miała miejsce w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie w 2015 roku, brazylijska – w Instituto Tomie Ohtake w 2017 roku.
W ostatnich latach artysta większość czasu spędza w lesie, pracuje z żywymi organizmami.
