CZY POPEŁNIAM BŁĄD, BĘDĄC ZROZCZARCONY, ŻE MOJA 71‑LETNIA MAMA WYDAŁA SWOJE PIENIĄDZE NA PODRÓŻY

Jej słowa uderzyły jak pięść. No tak, ale po co te wszystkie szanse, skoro wciąż się męczę? Zapanowała chwila ciszy. Potem zapytała cicho: Czego dokładnie potrzebujesz? Zawahałem się. Nie miałem pojęcia, jak to ująć w słowa. Nie wiem pieniędzy na spłatę zadłużenia na karcie, czynsz, może raty za samochód. Tylko tyle, by móc wziąć oddech. Westchnęła długo, zmęczona. Powiem ci szczerze. Kocham cię ponad wszystko, ale nie sądzę, iż wręczenie ci gotówki to rozwiązanie. Musisz sam zrozumieć, jak wpadłeś w tę sytuację.

Cios poczułem od razu. Więc to moja wina? Nie odparła łagodnie to twoja odpowiedzialność. Ścisnęło mi się krzesło w ręce, a w pokoju zrobiło się ciężko. Nie jesteś już chłopcem kontynuowała. Masz dobrą pracę w Warszawie, prawda? Tak, ale ledwo starcza na wszystko. A budżet? Przejrzałeś, na co wydajesz pieniądze? Cisza. Bo prawda jest taka, iż nie sprawdzałem. Wiedziałem, iż przepijam, ale wolałem nie patrzeć w lustro, bałem się, co zobaczę. Mój plan polegał na machaniu kartą i liczeniu na cud.

Nie wychowałam cię na bezradnego powiedziała mama, Maria Kowalska, z Krakowa. jeżeli potrzebujesz pomocy nie tylko jednorazowego zastrzyku jestem tutaj. Tylko w taki sposób, byś sam wyciągnął rękę.