Źródło witamin i minerałów – sok z buraków i kiszonej kapusty

Sól to związek chemiczny niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Jakie zalety posiada różowa sól himalajska oraz niejodowana sól kłodawska? Z jakiego powodu powinno się ich używać w kuchni?

Właściwości różowej soli himalajskiej

Sól kuchenna to jeden z najlepszych dodatków, który doskonale wzbogaca smak posiłków. Chociaż nadmierne wykorzystanie soli ma negatywny wpływ na nasze samopoczucie, to jej odpowiednie porcje (w granicach 6 gramów w ciągu 24 godzin) są konieczne dla prawidłowego działania naszego organizmu. Sól zaopatruje nas wszak w sód, tj. w pierwiastek odpowiedzialny za gospodarkę wodną oraz utrzymanie poprawnego ciśnienia we krwi. Jednym ze zdrowych rodzajów soli jest sól himalajska wydobywana ze złóż mających prawie 250 mln lat. Składnik ten mieści w sobie mnóstwo potrzebnych pierwiastków i minerałów, między innymi cynk, selen czy wapń, a zarazem nie posiada niebezpiecznych składników i zanieczyszczeń, takich jak toksyczne metale ciężkie. Sól himalajska znakomicie podkreśla smak dań i jest dostępna zarówno w postaci niewielkich, jak i pokaźniejszych kryształków.

Sól kłodawska niejodowana – źródło cynku, potasu i wapnia

Sól kłodawska z kolei to produkt o dużym stopniu czystości – posiada ok. 97% chlorku sodu i jest doskonałym dodatkiem do tradycyjnych przetworów. Jest cennym źródłem cynku, potasu czy wapnia, a więc pierwiastków koniecznych do utrzymania pełni wigoru. Sól kłodawska pochodzi z kopalni Kłodawa w Wielkopolsce. Nie poddaje jej się ługowaniu, skutkiem tego nie traci swoich adekwatności i jest łatwo wchłaniana przez układ pokarmowy. Sól kłodawska niejodowana jest na co dzień wykorzystywana nie tylko w gastronomii, ale również sektorze przemysłowym, chemicznym oraz w rolnictwie, kosmetyce i lecznictwie.