Trzydzieści siedem i jeden dzień: kiedy dorasta matka, nie dziecko

Trzydzieści siedem i jeden dzień: kiedy dorasta nie dziecko, a matka Obudziłem się przed budzikiem. Za oknem – szara, ciężka cisza, jakby ktoś nakrył miasto mokrą szmatą. Powietrze było nieruchome, zimne, choćby w mieszkaniu wydawało się, iż ściany wstrzymują oddech. Ja też nie oddychałem. Po prostu leżałem i czułem – coś się stało. Coś już […]