Plužine i Pivsko Jezero – TOP 12 atrakcji, które warto zobaczyć
Zdjęcie: Plužine
Czas czytania:
10
minutyPlužine to miasteczko w zachodniej części Czarnogóry, które zachwyca spokojem, otoczeniem gór i niezwykłą historią. Położone nad turkusowym Pivskim Jeziorem przyciąga zarówno miłośników przyrody, jak i osoby szukające mniej zatłoczonych miejsc. To doskonały punkt wypadowy do odkrywania gór Durmitor, kanionu Pivy i innych skarbów regionu. Plužine – fakty, ciekawostki i historia Plužine – krótka historia Historia Plužine jest ściśle związana z rzeką Piva, której dolina przez stulecia była miejscem osadnictwa pasterzy i rolników. Dawne miasteczko leżało w niższej części doliny, w otoczeniu stromych zboczy i gęstych lasów. W latach 60. XX wieku rozpoczęto budowę monumentalnej zapory Mratinje, która miała na celu produkcję energii elektrycznej oraz regulację przepływu wód. W wyniku tego przedsięwzięcia całe stare centrum i wiele okolicznych wiosek znalazło się pod wodą. Mieszkańcy musieli przenieść swoje domy, pola i całe życie w zupełnie nowe miejsce. Dzisiejsze Plužine to efekt tej wielkiej przeprowadzki – nowoczesne, ale wciąż otoczone dziką naturą, z zachowanym tradycyjnym stylem życia. Zobacz także: Co przywieźć z Czarnogóry? Najlepsze pamiątki, smaki i produkty lokalne Pogoda w Plužine – kiedy najlepiej zaplanować zwiedzanie? Klimat Plužine jest typowo górski, co oznacza duże różnice temperatur w zależności od pory roku. Wiosną, od maja, przyroda budzi się do życia – łąki pokrywają się dywanem kwiatów, a szlaki są jeszcze puste. Latem temperatury w ciągu dnia osiągają 25–28°C, co sprzyja kąpielom w jeziorze, ale wieczory bywają chłodne, więc warto mieć cieplejszą odzież. Jesień to czas złocistych lasów i krystalicznie czystego powietrza, idealna na piesze wędrówki. Zima, choć piękna, jest surowa – opady śniegu i lód mogą utrudnić dostęp, ale to też czas, kiedy Plužine oferuje absolutny spokój. Jak dojechać do Plužine? Podróż do Plužine jest przygodą samą w sobie. Najlepiej przyjechać tu samochodem, ponieważ komunikacja publiczna jest ograniczona. Z Podgoricy droga prowadzi przez Nikšić i trwa około trzech godzin. Trasa z Kotoru jest dłuższa, ale niezwykle malownicza – wiedzie przez górskie przełęcze, tunele i mosty zawieszone nad kanionem Pivy. Szczególnie polecana jest droga P14, uważana za jedną z najpiękniejszych w Czarnogórze, oferującą niezliczone punkty widokowe. Ile dni w Plužine? Na pełne poznanie Plužine i okolicznych atrakcji najlepiej zarezerwować minimum dwa do trzech dni, choć wielu podróżników twierdzi, iż choćby tydzień nie wystarczy, by nacieszyć się tym miejscem. Jeden dzień można poświęcić na spokojny spacer po miasteczku, odkrywanie jego uroczych zaułków, odwiedziny w lokalnych kawiarniach oraz rejs po tafli Pivskiego Jeziora, który pozwoli zobaczyć jego najbardziej niedostępne zakątki. Drugi dzień warto przeznaczyć na całodzienną wyprawę w góry Durmitor lub malowniczy przejazd przez kanion Pivy, z licznymi przystankami na punktach widokowych. Osoby, które zdecydują się zostać dłużej, mogą odkryć mniej znane szlaki, odwiedzić ukryte plaże jeziora, zobaczyć tradycyjne górskie wioski i poczuć rytm codziennego życia mieszkańców. Dłuższy pobyt to także szansa na spróbowanie większej liczby lokalnych potraw i obserwację, jak zmienia się krajobraz w zależności od pory dnia i pogody. Plužine – TOP 12 atrakcji w Plužine i nad Pivskim Jeziorem Zanim wyruszysz na zwiedzanie, warto wiedzieć, iż każde z tych miejsc ma swoją historię i unikalny charakter. To nie tylko punkty na mapie, ale opowieści o ludziach, przyrodzie i zmianach, jakie przyniosły ostatnie dekady. Opisane atrakcje oferują zarówno wrażenia wizualne, jak i szansę na kontakt z kulturą i tradycją regionu. W dalszej części znajdziesz rozszerzone opisy z elementami historycznymi, praktycznymi poradami oraz wskazówkami, jak najlepiej zaplanować wizytę, aby niczego nie przegapić. Pivsko Jezero Pivsko Jezero to największy skarb regionu – imponujący sztuczny zbiornik wodny, który zachwyca głębokim turkusowym kolorem i otoczeniem strzelistych górskich grzbietów. Powstał w wyniku zalania doliny rzeki Piva po wybudowaniu monumentalnej zapory Mratinje w latach 70. XX wieku. Dziś rozciąga się na długości około 45 km, a jego powierzchnia zmienia się w zależności od poziomu wody. Linia brzegowa jest pełna malowniczych zatok, skalnych cypli i ukrytych plaż, do których często można dotrzeć tylko łodzią. Latem woda osiąga temperaturę sprzyjającą kąpielom, a wiosną i jesienią przyciąga wędkarzy łowiących pstrągi i lipienie. To raj dla kajakarzy, miłośników sportów wodnych i fotografów, którzy o każdej porze dnia mogą uchwycić inne oblicze jeziora. Okolica oferuje również liczne miejsca biwakowe i punkty, w których można wypożyczyć sprzęt wodny. Woda jest tak krystalicznie czysta, iż w słoneczne dni odbija niebo jak lustro, tworząc niepowtarzalne kadry. Zapora Mratinje To jedno z najwyższych dzieł inżynierii w Europie – mierzy imponujące 220 metrów wysokości i zachwyca zarówno monumentalną skalą, jak i niezwykłym położeniem w wąskim, skalnym kanionie rzeki Piva. Jej budowa rozpoczęła się pod koniec lat 60. XX wieku i trwała kilka lat, angażując setki inżynierów, geologów i robotników z całej byłej Jugosławii. Celem inwestycji było wytwarzanie energii elektrycznej i kontrola przepływu wód, ale efekt uboczny – powstanie Pivskiego Jeziora – stał się jedną z największych atrakcji regionu. Z korony zapory, na którą można wejść w wyznaczonych godzinach, rozciąga się zapierająca dech w piersiach panorama turkusowej tafli jeziora z jednej strony oraz przepaścistego kanionu z drugiej. W pobliżu znajdują się tablice informacyjne opisujące historię i parametry techniczne obiektu, a także punkty, w których turyści mogą zrobić pamiątkowe zdjęcia. Odwiedzając to miejsce, warto zabrać ze sobą lornetkę, by podziwiać ptaki szybujące nad kanionem, oraz kurtkę, bo choćby latem wiatr potrafi być tu zaskakująco silny. Kanion Pivy Kanion rzeki Piva to prawdziwy spektakl natury, w którym strome, skalne ściany wyrastają pionowo z lśniącej turkusowej wody, tworząc krajobraz przypominający górską katedrę. Przez jego serce prowadzi kręta droga P14, znana z setek fotografii podróżniczych, która mija liczne tunele wykute w skale – każdy z nich był wyzwaniem inżynieryjnym w trudnych, górskich warunkach. Historia tej trasy sięga lat 70., gdy powstała jako strategiczne połączenie górskich wiosek z resztą kraju. Podróż tędy jest jak przejazd przez gigantyczną galerię przyrodniczą, gdzie za każdym zakrętem czeka nowy, jeszcze bardziej imponujący widok. W wielu miejscach droga wznosi się wysoko nad taflę wody, oferując punkty, z których widać zarówno koryto rzeki, jak i odległe szczyty Durmitoru. Latem warto zatrzymać się w zatoczkach i zejść bliżej brzegu, a jesienią kanion mieni się paletą czerwieni i złota. To obowiązkowy przystanek dla fotografów, motocyklistów i wszystkich, którzy cenią kontakt z dziką przyrodą. Monastyr Pivski Ten prawosławny klasztor ma wyjątkową i pełną dramatyzmu historię – przed zalaniem doliny rzeki Piva w wyniku budowy zapory został całkowicie rozebrany i przeniesiony kamień po kamieniu w nowe, wyżej położone miejsce. Operacja ta trwała kilka lat i była jednym z najbardziej spektakularnych projektów konserwatorskich w regionie. Dzięki temu freski z XVII wieku, przedstawiające sceny biblijne i wizerunki świętych, zachowały się w doskonałym stanie, stanowiąc prawdziwą perłę sztuki sakralnej Bałkanów. Wnętrze monastyru zachwyca nie tylko malowidłami, ale także ikonostasem i detalami architektonicznymi wykonanymi przez lokalnych mistrzów. Monastyr otaczają góry i lasy, co nadaje mu atmosfery ciszy i kontemplacji. Warto poświęcić tu więcej czasu – zwiedzić wnętrze z przewodnikiem, dowiedzieć się o historii przenosin i poczuć wyjątkową energię tego miejsca, które przetrwało mimo wielkich zmian w okolicy. Punkty widokowe nad jeziorem Wzdłuż drogi P14 znajduje się wiele specjalnie przygotowanych zatoczek i naturalnych tarasów, gdzie można zatrzymać się i podziwiać panoramę jeziora w całej okazałości. Część z nich jest oznaczona tablicami informacyjnymi, opisującymi historię powstania Pivskiego Jeziora oraz najbliższe szczyty górskie. Widoki zmieniają się w zależności od pory dnia – o wschodzie słońca tafla mieni się złotem, a wieczorem przybiera głęboki szmaragdowy odcień, często z lustrzanym odbiciem pobliskich lasów i gór. Latem warto przyjechać tu w godzinach popołudniowych, kiedy światło jest miękkie, a kolory wyjątkowo intensywne. Zimą natomiast można zobaczyć jezioro częściowo skute lodem, co dodaje krajobrazowi surowego uroku. Niektóre punkty widokowe oferują ławki i miejsca piknikowe, a przy kilku znajdują się małe stragany z lokalnymi przysmakami, gdzie można napić się kawy lub spróbować domowej rakii, podziwiając jeden z najpiękniejszych widoków w całej Czarnogórze. Rejs po jeziorze To jeden z najlepszych sposobów na poznanie jego uroków, szczególnie dla osób, które chcą zobaczyć miejsca niedostępne z brzegu. Podczas rejsu można dotrzeć do trudno dostępnych zatok, podziwiać strome skalne ściany opadające wprost do wody, a także odkryć niewielkie plaże ukryte między zalesionymi zboczami. w okresie letnim organizowane są zarówno rejsy grupowe, jak i kameralne wycieczki łodzią, z możliwością kąpieli w najbardziej urokliwych miejscach jeziora. Przewodnicy opowiadają historię powstania zbiornika, pokazują pozostałości dawnych wiosek i zdradzają, gdzie można zobaczyć dzikie ptaki wodne. To idealna okazja, by zrobić wyjątkowe zdjęcia, posłuchać opowieści o lokalnych legendach i poczuć spokój, jaki daje powolne suniecie po tafli Pivskiego Jeziora. Muzeum Regionalne w Plužine Choć niewielkie, Muzeum Regionalne w Plužine jest prawdziwą skarbnicą wiedzy o historii doliny rzeki Piva i samego miasta. Gromadzi cenne eksponaty dokumentujące życie mieszkańców przed i po powstaniu Pivskiego Jeziora. W jego zbiorach można zobaczyć tradycyjne stroje ludowe z manualnie haftowanymi zdobieniami, narzędzia pasterskie używane od pokoleń, a także fotografie dawnego Plužine sprzed zalania, które uchwyciły codzienne życie w dolinie. Ciekawą część ekspozycji stanowią dokumenty i plany budowy zapory Mratinje, w tym oryginalne szkice inżynierskie. W jednej z sal znajduje się makieta przedstawiająca dolinę przed powstaniem jeziora, co pozwala lepiej zrozumieć skalę przemian i wpływ inwestycji na krajobraz oraz życie lokalnej społeczności. Dodatkowym atutem muzeum są opowieści przewodników, którzy często dzielą się wspomnieniami własnych rodzin z czasów wielkiej przeprowadzki. Stara cerkiew św. Jerzego Ta niewielka, kamienna cerkiew położona na malowniczym wzgórzu nieopodal miasta jest jednym z najstarszych zachowanych obiektów sakralnych w okolicy, a jej początki sięgają prawdopodobnie XVII wieku. Powstała na miejscu starszej świątyni, która według przekazów mogła istnieć tu już w średniowieczu. Jej skromna architektura – grube kamienne mury, niewielkie okna i prosty dach kryty gontem – harmonijnie współgra z otoczeniem, a położenie wśród zieleni dodaje jej uroku. Wnętrze kryje fragmenty oryginalnych fresków z XVIII wieku, przedstawiających sceny biblijne, oraz ikonostas z XIX wieku, wykonany przez miejscowych rzemieślników. Świątynia od wieków była miejscem ważnych wydarzeń religijnych i spotkań lokalnej społeczności. Dziś jest chętnie odwiedzana zarówno przez wiernych, jak i turystów szukających chwili ciszy i kontaktu z historią regionu. Warto zajrzeć tu podczas spaceru, aby poczuć atmosferę dawnych czasów i podziwiać widok na dolinę z otaczającego cerkiew wzgórza. Galeria Sztuki Lokalnej W centrum Plužine działa niewielka, ale niezwykle klimatyczna galeria, która prezentuje prace lokalnych artystów i rzemieślników. Można tu podziwiać malarstwo inspirowane górskimi krajobrazami, przedstawiające Pivsko Jezero o różnych porach roku, a także rzeźby wykonane z drewna, kamienia i metalu, często bazujące na motywach ludowych i symbolice regionu. Galeria pełni również rolę centrum kultury – to dobre miejsce, by kupić oryginalną pamiątkę, od obrazów po rękodzieło, oraz porozmawiać z twórcami o ich pracy i inspiracjach. w okresie letnim organizowane są wernisaże, spotkania autorskie i warsztaty artystyczne, podczas których odwiedzający mogą spróbować swoich sił w malarstwie czy rzeźbieniu. Historia galerii sięga początku XXI wieku, kiedy lokalna społeczność postanowiła stworzyć przestrzeń promującą sztukę i tradycję Plužine, a dziś jest to jeden z ważniejszych punktów na mapie kulturalnej miasta. Pozostałości dawnych wiosek nad Pivskim Jeziorem Podczas rejsu po Pivskim Jeziorze można dostrzec fragmenty murów, fundamentów i kamiennych tarasów należących do dawnych wiosek, które zostały zalane w latach 70. XX wieku po wybudowaniu monumentalnej zapory Mratinje. Były to osady zamieszkane przez pokolenia pasterzy i rolników, z własnymi cerkwiami, młynami i polami uprawnymi. Choć większość budynków zniknęła pod wodą, w niektórych miejscach, szczególnie przy niższym poziomie jeziora, można zobaczyć ruiny domostw, resztki kamiennych ogrodzeń i fragmenty starych dróg. Te miejsca działają na wyobraźnię – przypominają o ludziach, którzy musieli opuścić swoje domy, oraz o ogromnej przemianie krajobrazu. Przewodnicy często opowiadają historie rodzin, które przeniosły się do nowego Plužine, a w letnie dni, gdy woda jest wyjątkowo przejrzysta, można dostrzec choćby kształty dawnych tarasów uprawnych pod taflą jeziora. To niezwykłe, a zarazem melancholijne świadectwo historii regionu, które łączy w sobie piękno przyrody z pamięcią o przeszłości. Kaplica na Przełęczy Trsa Na malowniczej drodze prowadzącej w stronę Parku Narodowego Durmitor znajduje się niewielka, biała kaplica wzniesiona ku pamięci ofiar wojen i katastrof naturalnych w regionie. Jej historia sięga lat powojennych, kiedy mieszkańcy postanowili stworzyć miejsce modlitwy i zadumy w punkcie, przez który od wieków prowadził szlak łączący górskie wioski. Z tego miejsca rozciąga się szeroka panorama na szczyty Durmitoru i turkusowe Pivsko Jezero, szczególnie efektowna o wschodzie i zachodzie słońca. Kaplica, choć skromna, jest bogata w symbolikę – wewnątrz znajduje się tablica z nazwiskami ofiar oraz ikony świętych patronów podróżników i pasterzy. To również istotny punkt orientacyjny dla podróżujących, a także...