Intryga w sieci: tajemnica szwagierki

Zdrada w sieci: tajemnica synowej

Nazywam się Wioletta i czuję, jak moje serce pęka z bólu i niepewności. W naszym przytulnym miasteczku nad Wisłą sama wychowałam syna, wkładając w niego całą swoją miłość. Teraz, gdy odnalazł swoje szczęście, stanęłam przed przerażającym odkryciem: moja synowa zdaje się go zdradzać. Zdjęcia na portalu randkowym, jej kłamstwa i strach przed przyłapaniem postawiły mnie przed bolesnym wyborem: powiedzieć synowi prawdę czy milczeć, by nie zburzyć jego świata? Boję się, iż moja decyzja zmieni wszystko.

Mam 46 lat i jestem samotną matką. Mój syn, Kacper, który ma 27 lat, to moja duma. Jego ojciec zostawił mnie, gdy dowiedział się o ciąży, i jako dziewiętnastolatka zostałam sama z niemowlęciem. Żeby Kacper nie zaznał biedy, pracowałam na dwóch etatach, a moja mama stała się moim oparciem, pomagając mi wychować chłopca. Kacper wyrósł na mądrego, dobrego człowieka – nigdy nie sprawiał problemów, ani w dzieciństwie, ani jako nastolatek. Po szkole poszedł na studia, a teraz pracuje jako inżynier i dobrze zarabia. Zawsze marzyłam, żeby był szczęśliwy.

Gdy Kacper przyprowadził do domu Kingę, poczułam niepokój. Była olśniewająco piękna, ale zbyt zadufana w sobie – jej profil w mediach społecznościowych pełen był zdjęć, na których pozowała w drogich ubraniach. Wydawała mi się rozpieszczona, ale widziałam, jak rozpromieniają się oczy mojego syna. Był w niej szaleńczo zakochany, więc milczałam, nie chcąc się wtrącać. Po pół roku wzięli ślub, a za przyjęcie zapłacił w całości Kacper. Kinga nie pracowała, co mnie drażniło. „Mężczyzna powinien utrzymywać rodzinę – powiedział syn. – Skoro Kinga nie chce pracować, nie musi. Zarabiam wystarczająco”. Pomagał choćby mnie finansowo, więc postanowiłam nie ingerować w ich życie.

Ale wątpliwości nie dawały mi spokoju. Kinga wydawała się zbyt zakochana w sobie i czułam, iż nie docenia Kacpra. On nosił ją na rękach, a ona traktowała to jak coś oczywistego. Starałam się odpędzać te myśli, aż do dnia, gdy koleżanka namówiła mnie do założenia profilu na portalu randkowym. W moim wieku wciąż wyglądam młodo, więc dałam się przekonać. Koleżanka stworzyła mi konto, wrzuciła zdjęcia i zaczęłam rozmawiać z mężczyznami, mając nadzieję na znalezienie partnera.

Pewnego dnia, przeglądając profile, natknęłam się na stronę, od której krew ścięła mi się w żyłach. To była Kinga – moja synowa. Jej konto było aktywne, pełne zdjęć, w tym takich, jakich nie widziałam nigdy w jej social mediach. Pozowała w prowokujących strojach, z uwodzicielskim spojrzeniem, jakby zapraszała mężczyzn. Siedziałam, nie mogąc oderwać wzroku, gdy gniew i ból mnie zalewały. Jak ona mogła? Kacper ciężko pracuje, utrzymuje ją, a ona za jego plecami flirtuje z obcymi w internecie!

Postanowiłam porozmawiać z Kingą. Gdy do nich przyszłam, powitała mnie ze swoim zwykłym uśmiechem, ale gdy zobaczyła moją minę, zbladła. „Kinga, widziałam twój profil na portalu randkowym” – powiedziałam, starając się zachować spokój. Zaczęła się tłumaczyć: „Ja… nic o tym nie wiem! Ktoś ukradł moje zdjęcia z mediów społecznościowych!”. Ale jej drżący głos i nerwowe spojrzenia zdradzały kłamstwo. „Są tam fotki, których nie ma w twoich social mediach – przerwałam. – Wytłumacz mi to”. Kinga wpadła w panikę: „Proszę, nie mów Kacprowi! On i tak jest o mnie zazdrosny, to go zmartwi!”. Jej błaganie tylko wzmocniło moje podejrzenia. jeżeli jest niewinna, dlaczego tak się boi?

Chciałam jej uwierzyć, ale nie potrafiłam. Zdjęcia, jej nerwowość, prośba o milczenie – wszystko wskazywało na zdradę. Wróciłam do domu i całą noc myślami wracałam do tego, co się stało. Kacper uwielbia Kingę, żyje dla niej, a ona najwyraźniej go oszukuje. Moja dusza była rozdarta: powiedzieć synowi prawdę i ryzykować, iż złamię mu serce, czy milczeć, pozwalając jej go wykorzystywać? Przypominałam sobie, jak ciężko było mi wychować Kacpra samotnie, jak marzyłam, by znalazł szczęście. A teraz to szczęście jest zagrożone przez kłamstwo.

Co dzień wracam myślami do chwili, gdy zobaczyłam jej profil. Wyobrażam sobie, jak Kinga pisze z innymi mężczyznami, śmieje się z naiwności Kacpra, gdy on pracuje, by spełniać jej zachcianki. Ta myśl jest nie do zniesienia. Ale jeszcze straszniejsze jest to, jak zareaguje syn, gdy się dowie. Kocha ją tak bardzo, iż może mi nie uwierzyć albo znienawidzić mnie za zburzenie jego złudzeń. Boję się stracić jego zaufanie, ale i milczenie jest zdradą – to by znaczyło być wspólniczką jej oszustwa.

Siedząc w swoim małym mieszkaniu, patrzę na zdjęcie Kacpra i czuję, jak łzy palą oczy. Nie wiem, co robić. Powiedzieć mu – to ryzykować jego szczęściem i naszą relacją. Milczeć – to pozwolić Kingi dalej grać swoją grę. Moja miłość do syna walczy z chęcią ochrony go i każdy wybór wydaje się zły. Co mam zrobić? Jak uratować Kacpra przed bólem, nie niszcząc naszej rodziny? Stoję nad przepaścią, a każdy krok może być zgubny.