Oficjalna, odpowiedzialna polityka narkotykowa w Polsce praktycznie nie istnieje. Dlatego razem ze Społeczną Inicjatywą Narkopolityki SIN tworzymy Atlas Narkotyków Polskich. Popularne powiedzenie głosi, iż wszystko jest dla ludzi i jest to w dużym stopniu prawda, ale warunkiem jest wiedza o tym, co się zażywa i jak. Nie jesteście pewni substancji, którą macie, albo własnego samopoczucia? Lepiej odpuścić, niż potem żałować, a najlepiej odpowiednio się przygotować do przygód z substancjami.
Artykuł nie zachęca do zażywania substancji psychoaktywnych, a ma chronić osoby używające i minimalizować szkody!
Jeśli czujesz, iż masz problem, zgłoś się tutaj!
NAZWA: Ecstasy, ex, e, MDMA, emka, ema, eska, piguły, pixy, pigulaki, piglaki, cuksy, tabsy, molly, kryształ, dropsy, grochy, koła, talerze, tesle, punishery
OPIS: MDMA najczęściej występuje w postaci białych, lekko żółtych lub brązowych kryształów. zwykle przyjmuje się po skruszeniu, wciągając lub rozpuszczając w wodzie. Popularne jest też zażycie doustne w postaci tzw. bombki, którą tworzy się przez zawinięcie MDMA w papier lub zamknięcie w kapsułce. Ecstasy to pigułki/tabletki o różnym rozmiarze, kolorze i kształcie z różnymi symbolami, przeważnie przyjmuje się je doustnie.
MDMA (3,4-metylenodioksy-metamfetamina) to syntetyczny lek, który zmienia nastrój i percepcję (świadomość otaczających nas obiektów i warunków). Chemicznie podobny zarówno do stymulantów, jak i halucynogenów. MDMA zwiększa aktywność trzech substancji chemicznych w mózgu: dopaminy, norepinefryny i serotoniny.
ORIENTACYJNA CENA: Od 30–40 zł za pigułkę do 180 zł za 1g MDMA.
DOSTĘPNOŚĆ: powszechna.
SPOSÓB DZIAŁANIA:
Różni się w zależności od osoby, dawki oraz postaci, w jakiej jest zażywane. W pigułach MDMA przeważnie mieszane jest z innymi substancjami, takimi jak np. amfetamina. Efekt zależy od proporcji.
Działanie można poczuć przeważnie około 30 minut po zażyciu; działa od około 2 do 6 godzin po zażyciu. Wszystko zależy od dawki.
Większość osób czuje przemożne szczęście (stąd nazwa ecstasy), wyrzut serotoniny wywołuje bowiem hormony odpowiedzialne za podniecenie seksualne i zaufanie. Uwolnienie dużych ilości serotoniny powoduje chęć na bliskość emocjonalną, podwyższony nastrój i przypływ empatii. Dlatego po zażyciu ecstasy ludzie są bardziej gadatliwi, ufni i ogólnie otwarci. Ponadto dopamina wpływa na zwiększoną aktywność, ma się odczuwalnie więcej energii. MDMA często sprawia, iż ludzie czują się bardziej dostrojeni do otoczenia, intensywniej doświadczają muzyki, świateł, bywa, iż są bardziej wrażliwi na dotyk.
Nie wszyscy jednak reagują na MDMA pozytywnie, niektórzy doświadczają ataków paniki, odczuwają bezpodstawny lęk, bywają zdezorientowani, a choćby wpadają w paranoję.
Potencjalne fizyczne skutki uboczne to: rozszerzone źrenice, mrowienie w całym ciele, spięte mięśnie żuchwy, nadmierne pocenie, szybsze bicie serca, uczucie mdłości, podwyższona temperatura ciała.
Po zażyciu może nastąpić zjazd, czyli ogólne przygnębienie, które może trwać choćby kilka dni.
ZAGROŻENIA
MDMA jest substancją, która może uzależniać, z silnym potencjałem do nadużywania, dorzucania dawek w trakcie zażywania. Dokładna dawka toksyczna nie jest znana, uważa się jednak, iż dawki powyżej 250 mg mogą być szkodliwe. Zaleca się nieprzekraczanie dawki, która wynosi odpowiednik wagi użytkownika_czki razy dwa w miligramach (np. osoba ważąca 70 kg nie powinna przekraczać dawek powyżej 140 mg). Przy wysokich dawkach MDMA może doprowadzić do odwodnienia i hipertermii, problemów z myśleniem, delirium, halucynacji, wysokiego ciśnienia, powstawania zakrzepów oraz do zawału.
Stałe używanie MDMA zwiększa prawdopodobieństwo załamania lękowego, paniki, powstawania fobii, chorób psychicznych, nieregularnego snu, uszkodzenia nerek. Zaleca się, żeby nie stosować substancji częściej niż 4–5 razy w roku (zachować ok. 3 miesięcy przerwy pomiędzy tripami), w celu odbudowania poziomu serotoniny w mózgu, której niedobór jest spowodowany silnym jej wyrzutem podczas zażywania MDMA. Dodatkowo niedobory poziomu serotoniny, oprócz wywoływania problemów psychicznych, mogą być przyczyną zmniejszenia intensywności doznań pod wpływem substancji.
Najczęstszą przyczyną zgonu po MDMA jest przegrzanie i odwodnienie organizmu, dlatego podczas używania należy zwrócić szczególną uwagę na nawodnienie i odpowiednią termoregulację. Warto też pamiętać, iż zbyt częste picie wody również może być szkodliwe. Optymalne jest picie 0,3 l na godzinę lub więcej w przypadku podejmowania intensywnej aktywności fizycznej, która może zwiększać nagrzanie organizmu (np. taniec).
Aby zmniejszyć ryzyko negatywnych skutków zażywania MDMA, należy pamiętać, żeby zawsze testować dawkę (np. testami kolorymetrycznymi) w celu wyeliminowania innych, bardziej szkodliwych substancji, które mogą być sprzedawane jako ecstasy. Zawsze też trzeba zaczynać od najmniejszej możliwej dawki. w tej chwili bardzo często tabletki z MDMA zawierają dawkę choćby kilkukrotnie wyższą niż zalecana, więc ¼ tabletki często może okazać się odpowiednie. jeżeli ktoś czuje potrzebę dorzucania, powinien odczekać przynajmniej 2 godziny od pierwszego zażycia. Substancja może ładować się w różnym tempie w zależności od wagi, metabolizmu czy obfitości zjedzonych wcześniej posiłków. Wyższe dawki wzmogą jedynie stymulację, a nie euforyczny nastrój. MDMA może zwiększać popęd seksualny, warto jednak pamiętać o swoich granicach oraz zabezpieczać się przed STD. jeżeli wciągamy, należy pamiętać, by nie używać do tego banknotów oraz nie dzielić się rurką z innymi osobami ze względu na ryzyko transmisji patogenów.
INTERAKCJE
Szczególnie nie zaleca się stosowania MDMA podczas terapii lekami przeciwdepresyjnymi, ponieważ może to zaburzać proces leczenia. Pod wpływem leków z grupy SSRI, SNRI itp. działanie MDMA będzie obniżone, a dorzucanie może w skrajnych przypadkach doprowadzić do niebezpiecznego dla życia i zdrowia zespołu serotoninowego.
TRAMADOL – zwiększa ryzyko wystąpienia drgawek oraz wystąpienia zespołu serotoninowego.
MAOI – silnie podbija działanie MDMA, może niebezpiecznie podnieść ciśnienie krwi, a także doprowadzić do zespołu serotoninowego.
FENCYKLIDYNA (PCP) – może powodować bardzo silną stymulację oraz doprowadzić do manii i psychoz.
5-HTP – popularny prekursor serotoniny zażyty przed lub w trakcie używania MDMA może doprowadzić do zespołu serotoninowego.
KOKAINA – zwiększa ryzyko wystąpienia zawału serca.
AMFETAMINA i inne stymulanty – mogą zwiększyć neurotoksyczne działanie MDMA.
ALKOHOL – silnie odwadnia i obciąża organizm. Może przytłumić euforyczne działanie MDMA.
LSD oraz inne PSYCHODELIKI – podnosi działanie obydwu substancji.
MARIHUANA – podbija działanie substancji, jednak ciężko przewidzieć intensywność interakcji.
OPIOIDY – nie wchodzą w interakcję z MDMA.
HISTORIA I KULTURA
Niemieccy chemicy po raz pierwszy zsyntetyzowali MDMA w 1912 roku, dwa lata później firma farmaceutyczna Merck opatentowała je jako związek, który może mieć wartość farmaceutyczną.
Podczas zimnej wojny zarówno armia amerykańska, jak i CIA eksperymentowały z MDMA i innymi środkami halucynogennymi jako bronią psychologiczną. W latach 70. niektórzy psychiatrzy zaczęli używać MDMA jako narzędzia psychoterapeutycznego. Uważali, iż po zażyciu ich pacjenci chętniej się otwierają i uczestniczą w procesie psychoterapii. Pod koniec lat 80. ecstasy było już popularnym narkotykiem imprezowym, a jego użycie często kojarzone jest z kulturą rave, imprezami i festiwalami muzyki elektronicznej. w tej chwili narkotyk znajduje się w zasięgu szerszej grupy ludzi i przeważnie znany jest jako ecstasy lub molly.
Choć w tej chwili to narkotyk nielegalny, niektórzy badacze wciąż pokładają duże nadzieje w terapeutycznym działaniu MDMA, szczególnie w leczeniu stresu pourazowego (PTSD), depresji, lęków i innych problemów behawioralnych.
MDMA w Polsce należy do grupy substancji psychotropowych I-P, co oznacza, iż posiadanie, dzielenie się z innymi i sprzedaż są nielegalne.
MITY
Mit 1: Żeby się dobrze bawić, należy wziąć minimum dwie tabletki.
Prawda: Jest wręcz przeciwnie – nie należy sięgać po duże dawki substancji, tymczasem w tej chwili bardzo często spotyka się tabletki zawierające dużo więcej niż zalecane dawki.
Mit 2: Wytłoczki na tabletce są gwarancją jakości substancji.
Prawda: Nie, znany press na tabletce nie daje żadnej pewności, iż substancja pochodzi od tego samego producenta. Można napotkać różne dawki i domieszki. Wytłaczarki do tabletek można łatwo dostać m.in. na znanych portalach z towarami ze Wschodu, więc tak naprawdę każda osoba może sobie wytłoczyć dowolny wzór.
Seria powstała przy współpracy ze Społeczną Inicjatywą Narkopolityki SIN.
