W sezonie letnim najbardziej znane miejsca w Tatrach przeżywają prawdziwe oblężenie. Ciężko wtedy w pełni docenić piękno tatrzańskiej przyrody i górskich krajobrazów. o ile szukasz spokojnych i pięknych mało obleganych miejsc w Tatrach polskich, poniższa lista powinna przypaść Ci do gustu.
Dolinka Pusta
Nieduża dolna będąca częścią Doliny Pięciu Stawów, znajduje się u podstawy południowej ściany Zamarłej Turni. Dolinka Pusta ma 0,4 km 2, otoczenie ma charakter wysokogórski i stanowi typowy przykład zawieszonego ponad główną doliną kotła polodowcowego. W jej otoczeniu znajdują się szczyty należące do słynnej Orlej Perci: Kozi Wierch, Kozie Czuby, Zamarła Turnia, Mały Kozi Wierch.
Najbardziej znanym szczytem wznoszącym się nad górną północną częścią Dolinki Pustej jest słynąca z dróg taternickich Zamarła Turnia. Z doliny znakomicie widać jej 150-metrowej wysokości ścianę.
Pusta Dolinka tylko w południowej części jest porośnięta trawą. Biegnie przez nią znakowana ścieżka na Kozią Przełęcz, z której można iść na Kozi Wierch lub zejść na północ do Koziej Dolinki.
Nazwa „pusta” oznacza dolinę w całości lub częściowo bez lasu i kosówki, pokrytą tylko piargami i złomami skalnymi.
Do Pustej Dolinki najprościej dotrzeć przez Dolinę Roztoki i Pięciu Stawów Polskich. Można również dostać się od Hali Gąsienicowej przez Kozią Dolinkę i Kozią Przełęcz, trasa ta wymaga doświadczenia i obycia w trudnym terenie skalnym.
Dolinka za Mnichem
Nieduża, bo ok. 1 km długości dolinka jest jedną z bocznych odnóg Doliny Rybiego Potoku. W jej otoczeniu znajdują się wspaniałe szczyty, do których należą: Miedziane, Szpiglasowy Wierch, Ciemnosmreczyńska Turnia, Zadni Mnich, Cubryna i Mnich. Na Dolinę za Mnichem składa się kilka tarasów uformowanych przez lodowiec, na dolnym leży największy często wysychający Staw Staszica. Wyżej znajdują się Mnichowe Stawki, a na najwyższym piętrze Dolinki za Mnichem na wysokości 2070 m znajduje się najwyżej położony zbiornik wodny w polskiej części Tatr Zadni Mnichowy Stawek.
W dawnych czasach teren Dolinki za Mnichem był miejscem poszukiwań górniczych oraz stanowił tereny pasterskie. Hala za Mnichem była częścią hali Morskie Oko, czyli Rybie. w tej chwili przez dolinę biegną dwa szlaki, tzw. ceprostrada prowadząca na Szpiglasową Przełęcz oraz szlak prowadzący na Wrota Chałubińskiego. Z doliny biegną również ścieżki na tak popularny pośród taterników Mnicha, który od tej strony wygląda znacznie mniej okazale niż od strony Morskiego Oka.
Dolina Pańszczyzny
To duża dolina w Tatrach Wysokich, odgałęzienie walnej Doliny Suchej Wody Gąsienicowej. Jej nazwa wywodzi się od dawnych właścicieli, góralskiego rodu Pańszczyków pochodzących z Białego Dunajca. Niegdyś na polanach doliny prowadzony był wypas, jego pozostałościami są szałasy i szopy krowiarskie. W środkowej części w kotle polodowcowym na wysokości 1654 m leży niewielki Czerwony Stawek, który ma zaledwie 0,2 ha i 1 m głębokości. Niezwykle malowniczy staw jest godnym celem wycieczki.
W swojej górnej części Dolina Pańszczycy otoczona jest potężnymi szczytami, do których należą.: Koszysta, Wielka Buczynowa Turnia, Orla Baszta, Skrajny Grana, Wierch pod Fajki i Żółta Turnia. Przez część tych szczytów biegnie znakowany szlak Orlej Perci. Warto podejść bliżej tych szczytów, by zobaczyć wysokogórski charakter doliny oraz poczuć cisze i spokój tam panujący.
Dolina Pańszczycy jest rzadziej uczęszczana przez turystów, jej górna część jest odwiedzana zwykle przy okazji wycieczek na Krzyżne. Najdogodniejsze dojście do doliny wiedzie żółtym szlakiem z Hali Gąsienicowej, nieco poniżej schroniska Murowaniec.
Polana pod Wołoszynem
Spora pochyła polana leżąca u podnóża końca pn.-wsch. grani Wołoszyna, była ona niegdyś centrum Hali Wołoszyn. Znajdowały się tu dawniej szałasy pasterskie a na polanie kończyła się Orla Perć — dochodził tutaj odcinek od Krzyżnego przez grań Wołoszyna.
Przez Polanę pod Wołoszynem biegnie znakowany na czerwono szlak, prowadzący z Zakopanego przez Waksmundzką Polanę do Starej Roztoki i Morskiego Oka. Wycieczkę w to miejsce można zaplanować, idąc z Rusinowej Polany przez Gęsią Szyję, Waksmundzką Rówień, a z Polany pod Wołoszynem wrócić czarnym szlakiem z powrotem na Rusinowa Polanę.
Wycieczka w znacznej częsci prowadzi pośród starych świerków, a po drodze czekają wspaniałe widoki na najwyższe szczyty Tatr Wysokich.
Dolina Tomanowa
Jedna z większych odnóg Doliny Kościeliskiej, ograniczają ją Smreczyński Wierch, Tomanowy Wierch Polski, Ciemniak, Tomanowy Grzbiet. Rejon Tomanowej Doliny jest rzadko zwiedzany pomimo bliskości Doliny Kościeliskiej. Szlak przez nią biegnący doprowadzał niegdyś na widokową Tomanową Przełęcz, w tej chwili zarośnięty kosodrzewiną.
Malowniczy szlak koloru zielonego zaczyna się nieopodal schroniska na Ornaku i doliną Tomanową prowadzi na Chudą Przełączkę. Po ostrym skręcie w lewo ścieżka prowadzi starą drogą górniczą, trawersuje Czerwone Żlebki. Rejon ten wzbogacają fantazyjnych kształtów wapienne turnie. Odcinek godny polecenia szczególnie na jesień, gdy okoliczne trawy i roślinność przybiera ciepłe jesienne barwy.
Teren ten jest również ostoją kozic, które często można zaobserwować podczas wycieczki. Zimą ze względu na duże niebezpieczeństwo lawin z przejścia szlaku należy zrezygnować.
Dolinka Ku Dziurze
Niezwykle urokliwa dolinka reglowa znajdująca się w bezpośredniej okolicy Zakopanego. Najprościej dojść do niej ulicą Strążyską i skręcić w Drogę do Daniela i nią iść do samego końca. W trakcie zwiedzania doliny podziwiać można lasy regla dolnego, w którym dominują buki. Najbardziej malowniczo drzewa wyglądają na przełomie września/października, kiedy liście przybierają czerwonawo-brązowe kolory.
Na końcu krótkiej doliny wejście do jaskini Dziury, od której swoją nazwę. Jest to nieoświetlona obszerna grota, którą można zwiedzać bez wiekszego problemu z włanym światłem. Miejsce szczególnie polecane dla rodzin z dziećmi oraz osobom lubiącym spokój w otoczeniu przyrody tatrzańskiej.
Staników Żleb
Niewielka dolinka wcięta w stoki regli pomiędzy Doliną Małej Łąki i Kościeliskiej Doliny. To rzadziej odwiedzane miejsce w Tatr Zachodnich z wejście przy Drodze pod Reglami. Można tutaj dojść z Nędzówki lub Drogą pod Reglami od strony Małej Łąki, lub Kir.
Przez Staników Żleb wiedzie dosyć stromo szlak na Stanikowe Siodło, z którego interesujący widok na Giewont. Ścieżka dalej schodzi do Przysłopu Miętusiego, z którego rozpościera się fantastyczny widok polodowcowego gniazda Czerwonych Wierchów oraz widok na Kominiarski Wierch i ogołocone z drzew Kopki Kościeliskie.
Przysłop Kominiarski
Rozległa polana oraz obejmująca jest trawiasta płaśni w grzbiecie dzielącym Dolinę Kościeliską od górnej części Doliny Lejowej. Polana dawniej należała do hali Kominy Tylkowe, intensywnie wypasana czego świadectwem są stojące na polanie szałasy pasterskie. Nazwa Przysłop pojawia się w Tatrach wielokrotnie, pochodzi od rumuńskiej nazwy określającej wszelkie przełęcze. Określenie prislop przynieśli w Tatry Wołosi.
Przez polanę biegnie czarno znakowana Ścieżka nad Reglami, można tutaj dotrzeć z Doliny Kościeliskiej lub znacznie mniej uczęszczanej Doliny Lejowej. To malownicze miejsce choćby w szczycie sezonu turystycznego jest mało odwiedzane, panuje tutaj cisza i spokój tak odmienny od obleganej sąsiedniej Kościeliskiej Doliny.
Polana Waksmundzka
Rozległa polana leżąca na wysokości ok. 1365-1400 m u podnóży północnych stoków Koszystej. Niegdyś centrum wypasowe i główna polana Waksmundzkiej Hali, w jej południowo-zachodnim krańcu stał szałas i szopy pasterskie. Pod lasem w północnej części polany soi odlany w Kuźnicach żelazny krzyż ufundowany przez badacza fauny tatrzańskiej Maksymiliana Nowickiego.
Przez Waksmundzką Polane wiedzie czerwono znakowany szlak turystyczny prowadzący z Toporowej Cyrhli, przez Psią Trawkę do Morskiego Oka oraz szlak zielony z Wierch Pogońca przez Gęsią Szyję na Halę Gąsienicową.
Polana Jamy
Obszerna pochyła malowniczo położona polana na Jamskim Siodle, dawniej wchodziła w skład hali Kominy Dudowe. Z polany roztaczają się niezwykle atrakcyjne widoki na otoczenie dolnych partii Doliny Chochołowskiej. Przez to miejsce biegnie czarno znakowany szlak Ścieżki nad Reglami. Najszybciej można tutaj dojść z Doliny Chochołowskiej oraz dłuższą drogą z Doliny Lejowej lub Doliny Kościeliskiej.
Źródło:
„Wielka Encyklopedia Tatrzańska” Zofia i Witold H. Paryscy
