Żegnaj Tomasz Jakubiak: Poznaj historię życia i walki z rakiem jednego z najpopularniejszych polskich kucharzy

plotkosfera.pl 5 godzin temu

Tomasz Jakubiak, znany szef kuchni i osobowość medialna, odszedł od nas 30 kwietnia w wieku 41 lat. Jego walka z rakiem była nie tylko prywatną, ale także publiczną, gdyż Tomasz nieustannie informował swoich fanów o swoim stanie zdrowia. Nowotwór układu pokarmowego, jakiemu uległ Tomasz, był bardzo rzadko występujący i agresywny rak dwunastnicy.

Historia Tomasza Jakubiaka zaczyna się w Chorzowie, gdzie urodził się i wyrósł. Jego pasja do gotowania i kuchni doprowadziła go do tego, iż stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych kucharzy w Polsce. Kariera Tomasza była pełna sukcesów, od programów „Jakubiak rozgryza Polskę”, „Jakubiak w sezonie” i „Jakubiak lokalnie” w Canal+, po felietony w magazynie „Moje gotowanie” i książki, takie jak „Z miłości do lokalności” i „Ugotuj mi tato”.

Współpraca z TVN przyniosła Tomaszowi ogromną rozpoznawalność, począwszy od występów w „Dzień Dobry TVN”, aż do roli jurora w programach „MasterChef Junior” i „MasterChef Nastolatki”. Jego osobowość i umiejętności kulinarne zjednały mu serca widzów, a także przyjaźń i szacunek kolegów z branży.

Walka z rakiem była dla Tomasza jednym z największych wyzwań w jego życiu. Pomimo agresywnego raka, Tomasz nie poddawał się, a wręcz przeciwnie, stawał się coraz bardziej zaangażowany w swoją walkę. Fani i przyjaciele nie zawiedli, organizując zbiórkę pieniędzy na jego leczenie, które odbywało się w Polsce, Izraelu i Grecji.

Niestety, 30 kwietnia przyszły smutne wieści – Tomasz Jakubiak zmarł. Jego rodzina i bliscy proszą o uszanowanie prywatności i spokój w tym trudnym czasie. Profil kucharza na Instagramie został opublikowany wzruszający post, w którym ekipa programu „MasterChef” wspomina Tomasza jako człowieka, który „kupował serca wszystkich, jakby to były jabłka na Starym Kleparzu”.

Żegnaj Tomasz, twoja walka z rakiem nie była daremna, a twoja osobowość i umiejętności pozostaną w naszych sercach na zawsze. Twoja pamięć będzie żywa, a twoje dzieło będzie kontynuowane przez tych, którzy ciebie kochają i szanują. Do zobaczenia, Tomasz, gdzieś, kiedyś, jakoś…

Idź do oryginalnego materiału