„Wyszłam za mąż za sąsiada, który ma 82 lata. On wciąż twierdzi, iż to było jego największe szaleństwo!”

Wiesz, wyszłam za sąsiada, który ma już 82 lata. On wciąż twierdzi, iż to był jego najlepszy szalony pomysł. Kiedy powiedziałam o tym Kasi, moja siostra prawie wypluła ciastko: Co ty, głowę zgubiłaś?! Wszystko u mnie w porządku. Nie ma mu tylko 80, a całe 82. Posłuchaj uważnie. Jego dzieci czasem wpadały w odwiedziny. Przyjechali odetchnęli i odjechali. Tym razem przywiezły katalogi domów dla seniorów. Najwyraźniej nie pasował do ich tempa życia. Tato, tak trzeba. Pytają. Trzeba? Czy życie to tylko instrukcje? odparł.

Tego samego dnia usłyszałam stukanie w drzwi. W ręku butelka wina, w oczach nerw. Mam plan: wyjdziesz za mnie, a nie wywiozą mnie do domu opieki. Jesteś młoda, ja jestem uparty. Idealna formuła, co nie? zapytałam nieufnie. Co po mnie? spytała. Gotuję gulasz, opowiadam historie i nigdy nie pozwalam się nudzić. Brzmi kusząco.

Nasze wesele było romantycznoabsurdalne: ja w sandałach bez obcasów, on w krawacie sprzed minionej epoki. Świadkami byli ludzie z najbliższego kiosku, którzy śmiali się głośniej niż podpisywali papier. Staliśmy się mężem i żoną, ale każdy w swoim świecie, tylko obok siebie.

On codziennie rano robił heroiczne pięć pompek na podłodze. Ja wciąż nazywałam kawę wczorajszą zemstą. W niedziele kuchnię wypełniał zapach gulaszu i jego ciepłych opowieści. Wieczorem mieliśmy nasze zabawne sprzeczki: Ja jeszcze o rety! On: Ty o rety tylko dla sąsiednich gołębi. Dzieci pewnego dnia wpadły jak szturm: To oszustwo! On odciął: Moje jedyne oszustwo w życiu to wasza kawa na Nowy Rok. Kiedy zapytały, co wygrałam, spojrzałam na niego żywego, dowcipnego, prawdziwego. Wygrałam domową ciepło. Człowieka, z którym mogę się śmiać przy serialach. I jeszcze kogoś, kto cieszy się, kiedy wracam do domu.

Po ich demonstracyjnym wyjściu postawił kawę. Myślą, iż jestem szalony. Oni mają rację, uśmiechnęłam się. Ty też. Tak więc jesteśmy dla siebie idealni.

Pół roku później: on przez cały czas wstaje wcześnie, ja wciąż psuję kawę, niedziele to najpyszniejszy dzień tygodnia. Żałujesz? Nie, co ty. To był najlepszy absurd w moim życiu. I wiesz co? Żadnego dnia nie poczułam, iż ten związek jest nieprawdziwy.