Istnieją różne typy ADHD, z różnymi charakterystycznymi cechami i wymaganiami diagnostycznymi. Chciałybyśmy omówić różnorodność tych typów oraz najważniejsze cechy, które pomagają w ich rozpoznawaniu. Występują trzy typy ADHD – mieszany (występujący najczęściej), z deficytem uwagi oraz z impulsywnością i nadruchliwością.
Typy ADHD:
- (ADHD-1) z deficytem uwagi, gdzie głównym wyzwaniem jest trudność w utrzymaniu koncentracji i uwagi. Osoby z tym typem mogą być roztrzepane, zapominalskie i mają trudność w skupianiu się na jednej rzeczy przez dłuższy czas. Problemy z uwagą są mniej widoczne z zewnątrz, aniżeli impulsywność i nadpobudliwość, przez co typ ten był wielokrotnie pomijany w diagnostyce.
- (ADHD-H): typ hiperaktywny z nadmierną ruchliwością i impulsywnością. Ten typ charakteryzuje się wyraźną nadaktywnością oraz trudnościami w kontrolowaniu impulsów. Osoby z tym typem mogą być nadmiernie ruchliwe, impulsywne i gwałtownie zaczynać nowe aktywności. Często mają trudności w utrzymaniu spokoju i skupienia. Nie jest to tajemnicą, iż przez wiele lat rozpoznawano ten typ, w dodatku w przeważającej większości u osób uznanych za mężczyzn przy narodzinach.
- (ADHD-C): typ mieszany. Jest to najczęstszy typ ADHD, który obejmuje zarówno objawy nieuwagi, jak i nadaktywnością z impulsywnością. Osoby z tym typem mogą być roztrzepane, zapominalskie i mają tendencję do łatwego oddzielania się od zajęć.
Diagnoza ADHD polega u na przeprowadzeniu dokładnej oceny przez specjalistki, są to: psychiatrka i psycholożka. Proces ten to ocena objawów, wywiad z osobą pacjencką oraz testy psychologiczne służące wykonaniu diagnozy różnicowej i uzyskaniu empirycznego potwierdzenia występowania objawów spektrum ADHD. Ważne jest ustalenie, jak długo realizowane są objawy i jak wpływają na codzienne życie, oraz wykluczenie innych potencjalnych przyczyn podobnych objawów, takich jak stres lub inne problemy zdrowia psychicznego – które to często również współwystępują z ADHD, albo są wręcz efektem nieleczonego ADHD.
