„Synu, czeka na ciebie dom. Tylko, proszę, zatroszcz się o swoją chorą siostrę. Nie możesz jej zostawić” – wyszeptała matka.

— Słuchaj mnie, synu… — ledwo dosłyszalnie szepnęła matka. Każde słowo przychodziło jej z trudem. Choroba nieubłaganie odbierała jej życie. Leżała w łóżku, wycieńczona, niemal przezroczysta. Jakubowi wydawało się, iż to nie jego matka. Dawniej była wysoką, pełną sił kobietą o łagodnym uśmiechu. Teraz… — Synu, błagam, nie porzucaj Wandy… Trzeba ją chronić. Nie jest […]