Światło rannego poranka rozświetlało ciche szlaki jeziora, śpiewał ptaki, a mgła wlewała się w ziemię jak wełniana kurtka. Zosia Nowakowa siedziała na chodniku domku w lesie i patrzyła na zachodzące wschody słońca. Lato zaczynało się dla niej tu, z odgłosem topniejącego lodu w herbatnicy, wyjątkowym smaku parzonej w piecu dupki i zapachu nowych run. Była […]
