Najważniejsze, to dobrze wyjść za mąż. Zamożny mąż to szczęśliwe życie powtarzała zawsze Jadwiga swojej córce.
Kamila była jedynaczką. Ojciec, Jan, pilnował jej jak oka w głowie, a matka rozpieszczała i nieustannie powtarzała:
Najważniejsze, to dobrze wyjść za mąż. Zamożny mąż to szczęśliwe życie.
Kamila zgadzała się z matką. Tylko gdzie znaleźć takiego zamożnego? Na uczelni było kilku porządnych chłopaków, miała choćby narzeczonego z dobrej rodziny. Ale ojciec trzymał córkę krótko żadnych nocnych wyjść, studenckich imprez ani wyjazdów za miasto. Wszystko pod kontrolą.
Wkrótce jej wymarzony narzeczony znalazł sobie inną, bardziej wyzwoloną i ciekawą od Kamilki.
Ale nadszedł czas obrony dyplomu, więc nie było miejsca na miłosne rozterki. Potem praca, załatwiona dzięki tatusiowi, i układanie życia osobistego pod czujnym okiem mamy.
Mama wiedziała, co robi. Jedynaczka musi dobrze wyjść za mąż, a tu i kandydat się znalazł siostrzeniec jej dobrej znajomej.
Kamilko, przyjrzyj się temu mężczyźnie uważniej. Jest od ciebie starszy, ale to zaleta, nie wada. Po co ci jakiś chłopaczek? Andrzej to stateczny człowiek, ma własną firmę. Nie będziesz musiała pracować.
Ale on był żonaty, mamo! Ma córkę, więc płaci alimenty.
Nie martw się tym. Była żona to głupia gęś, a córka od lat mieszka w innym mieście. To nie problem.
I tak doszło do spotkania. Ojciec Kamilki milczał wymownie. Od kiedy córka skończyła studia, nie wtrącał się w kobiece sprawy.
Niech same decydują.
Ku zaskoczeniu wszystkich, Kamila polubiła Andrzeja. Dziesięć lat różnicy jej nie przeszkadzało. Z taką urodą jak jego, za kolejne dziesięć lat przez cały czas będzie wyglądał świetnie. Elegancki, z klasą, ubrany jak z żurnala.
Kamila też zrobiła na nim wrażenie i niedługo wzięli ślub.
Matka odetchnęła z ulgą, spełniwszy swój rodzicielski obowiązek, i poświęciła się całkowicie sobie. SPA, zakupy, wyjazdy z męż
