Kochaj. Nie na ślepo, ale odważnie. Miłość warta jest nieustannego próbowania

Kiedy jesteśmy nastolatkami, dorośli powtarzają nam:bądź mądry, bądź ostrożny, dbaj o swoje bezpieczeństwo.

Słyszymy, żeby nie ufać zbyt łatwo ludziom i być nieufnym wobec obcych. Jesteśmy karmieni łyżeczkami pomysłów na temat związków – tego jak powinny wyglądać, co powinniśmy czuć i jak działać. Chwilę później dostajemy sprzeczne informacje oglądając romantyczne filmy, czytając najpiękniejsze romanse. Mit romantycznej miłości – wiecznie żywy.

Mówiono nam, iż mężczyźni muszą ratować kobiety jak książęta w bajkach. A kilka lat później słyszymy, iż kobiety muszą być mocne, silne, nie potrzebują specjalnego, zbyt troskliwego traktowania. Powtarzano, żeby być wierną sobie.

Jednak przede wszystkim wpajano nam, jak wspaniała jest miłość, ale jak niegodni jej jesteśmy. Albo jak musimy w nią wierzyć i dać się jej porwać, tylko mamy uważać, żeby nie wpaść zbyt głęboko, zbytnio się nie zaangażować, żeby się nie rozczarować…

I przychodzi pustka. Nie wiemy, kto ma rację… Tak, jak nie wiemy, co jest dla nas dobre, ani co powinniśmy zrobić. Nie wiemy, co nas uszczęśliwi, a choćby gdy to odkrywamy, boimy się, co się dalej stanie, dlatego zwyczajnie wolimy się w porę wycofać. Żeby nie bolało.

Dlatego coś ci powiem – miłość zawsze jest warta spróbowania.

Naszym celem na tej ziemi jest kochać i być kochanym, zapraszać ludzi do naszego życia, angażować się w spotkania, w miłość. Powinniśmy pozwolić naszym sercom bić, choćby czasami dziko. Powinniśmy odczuwać emocje we wszystkich kolorach i szaleństwach. I nieustannie powinniśmy doświadczać wzlotów i upadków miłości. Nie bój się negatywnych rzeczy, które miłość może ci przynieść. Ale wybieraj jej pozytywne strony. Kochaj. Nie na ślepo, ale odważnie. Pozwalaj ludziom wchodzić w twoje życie. Zaufaj ich dobroci. Obserwuj, jak twoja dusza rozkwita, kiedy pozwalasz innym widzieć cię taką, jaką naprawdę jesteś.

Stań się osobą otwartą, nie chowaj się za swoimi plecami. I zobacz, jak świat otwiera się przed takimi osobami.

Nie obawiaj się troszczyć o ludzi, wyrażać emocje, mówić o tym, co masz w sercu i ile dla ciebie znaczą ci, których kochasz.

Nie bój się pozwolić miłości zająć stałego miejsca w twoim sercu, bez względu na to, co się wydarzy, choćby na ból, który możesz doświadczyć.

Nie obawiaj się przeciwstawić wszystkiemu, co wpojono ci w dzieciństwie – jak być, czuć, działać. To jest twoje życie i twoje serce. Ty decydujesz, czy wpuszczasz kogoś do swojego świata, dzielisz z nim swoje emocje.

Nie bój się czuć. Nie bój się pozwolić na to, by twoje serce zostało wypełnione miłością.