Wyobraźcie sobie, iż przez całe życie jecie tylko pierogi. Na śniadanie pierogi, na obiad pierogi, na kolację... zgadliście! Pierogi. choćby na Wigilię. I nie, nie chodzi o to, iż pierogi są złe. Pierogi są super! Ale dzień w dzień, rok w rok? choćby najwięksi fani pierogów po tygodniu zaczęliby błagać o schabowego, kaszankę albo chociaż suchą bułkę.
Tak właśnie tak działa monopartyjność w polityce! Kiedy tylko jedna partia rządzi bez żadnej realnej konkurencji, robi się pier… ogowo.
I kiedy wyda się, iż już gorzej być nie może, wyobraźcie sobie, iż w całym, powiecie, a choćby Polsce jest tylko jeden kucharz, który ma tylko jeden przepis. I nikt nie może powiedzieć - a może by tak z kapusta i grzybami? Monopartia wie najlepiej. Zawsze. A kto pilnuje, żeby się nie przypaliło? Kiedy kucharz jest jeden, nie ma nikogo, kto by mu patrzył na ręce, czy aby nie przypalił garnka, nie wsypał za dużo soli albo czy przypadkiem nie usnął nad gotującą się wodą.
