DEPRESJA U NASTOLATKÓW_EK. GDZIE SZUKAĆ POMOCY?

sexed.pl 3 godzin temu

W ostatnim czasie coraz częściej słyszy się o depresji. Osoby publiczne zaczynają otwarcie mówić o tym, iż mierzą się lub mierzyły z tym schorzeniem. Do świadomości społeczeństwa dociera, iż depresja, podobnie jak choroba fizyczna np. grypa może dotknąć każdą osobę. Niezależnie od wieku, czy statusu materialnego.

Światowa Organizacja Zdrowia alarmuje, iż depresja stała się jedną z chorób cywilizacyjnych współczesnego świata. Idzie za tym cała gama możliwych konsekwencji tej choroby. Dlatego tak istotne jest rozpowszechnianie wiedzy na jej temat i nielekceważenie niepokojących objawów. Sięganie po pomoc, gdy okazuje się to konieczne.

Z tego artykułu dowiesz się o tym:

Jak zaczyna się depresja?

Jakie mogą być objawy depresji?

Gdzie szukać pomocy?

DEPRESJA – JAK TO SIĘ ZACZYNA?

Depresja bywa chorobą podstępną i różnie może wyglądać jej przebieg. Niekiedy uderza nagle i niespodziewane na przykład pod wpływem jakiegoś zdarzenia – doświadczenia straty czy niepowodzenia. Innym razem potrafi skradać się powoli, do tego stopnia, iż trudno jest określić początek, moment, w którym można było dostrzec jej pierwsze objawy.

Niesłusznie zdarza się mylić depresję z lenistwem czy “burzą hormonów” w okresie dojrzewania.

Natalia Rohnka, psycholożka i psychoterapeutka

Pojawienie się tej choroby nie musi być związane z określonymi zewnętrznymi okolicznościami czy trudnościami. Czasem dotyka ona osoby, które – jak powiedzielibyśmy / powiedziałybyśmy patrząc na to z boku – mają tzw. ,,dobre życie”. Po prostu może się z nią mierzyć każda osoba.

JAKIE MOGĄ BYĆ OBJAWY DEPRESJI?

Depresja potrafi wpływać na różne obszary funkcjonowania osoby chorującej – na jej emocje, myśli, zachowania.

W obszarze emocji – osoby w depresji często mówią o poczuciu przygnębienia, beznadziei, pustki, zniechęcenia, braku motywacji do działania. Osoby młode chorujące na depresję często obserwują u siebie nadmierną drażliwość. Charakterystyczna bywa też utrata odczuwania przyjemności, radości, a także zmniejszone zainteresowanie i zaangażowanie codziennymi, dawniej satysfakcjonującymi czynnościami. Może prowadzić to do poczucia rezygnacji i nawracających myśli o śmierci.

Depresja może wpływać na pogorszenie pamięci, trudności w koncentracji i podejmowaniu decyzji. Może to odbijać się na codzienności i wykonywanych obowiązkach. Osobom zmagającym się z tą chorobą często towarzyszy stres, niepokój, myśli o byciu bezwartościowym, obwinianie siebie za niepowodzenia oraz brak nadziei na poprawę stanu, w jakim się znajdują.

Chorzy często zaczynają rezygnować z aktywności i wycofywać się z kontaktów z ludźmi. Mogą pojawić się kłopoty z dbaniem o higienę, utrzymywaniem porządku, a choćby wstawaniem z łóżka. Może być to związane z odczuwanym brakiem energii i często występującymi zaburzeniami snu i apetytu. Jeden czy choćby kilka dni gorszego samopoczucia nie musi automatycznie oznaczać depresji. Jeśli taki stan utrzymuje się dłużej – przez co najmniej dwa tygodnie, to warto zasięgnąć opinii specjalisty_ki.

Szereg objawów może zaburzać funkcjonowanie osób z depresją. U każdej osoby choroba ta może ujawniać się nieco inaczej. Niektóre z objawów mogą być bardziej nasilone a inne mniej lub w ogóle mogą być nieobecne. Czasem depresji mogą towarzyszyć inne objawy, takie jak np. lęk. Ważna jest odpowiednia diagnoza, którą postawi specjalista_ka w bezpośrednim kontakcie z daną osobą.

GDZIE SZUKAĆ POMOCY?

Specjalistą_ką, który_a zwykle stawia diagnozę w sprawach problemów psychicznych jest psychiatra_ka. Przyjmuje w poradniach zdrowia psychicznego (zarówno tych publicznych i prywatnych), w Ośrodkach Interwencji Kryzysowej, czasem również w instytucjach i organizacjach pozarządowych udzielających pomocy psychologicznej i psychiatrycznej.

Psychiatra_ka po rozmowie z Tobą i dokonaniu wstępnej diagnozy może zasugerować najlepszą formę leczenia. Czasem związane jest to z przyjmowaniem leków, czasem zalecana jest psychoterapia, a często łączy się obie te formy leczenia.

Z psychoterapii można skorzystać zarówno w ośrodkach prywatnych jak i publicznych, a także wymieniane już wcześniej poradnie zdrowia psychicznego. W przypadku osób młodych – poradnie psychologiczno-pedagogiczne lub Środowiskowe Centra Zdrowia Psychicznego.

Do psychiatry_ki nie jest potrzebne skierowanie, natomiast osoba niepełnoletnia musi mieć zgodę rodzica lub opiekuna_ki prawnego_j, aby na taką wizytę się udać. jeżeli z jakichś względów jest to trudne, aby taką zgodę uzyskać, młoda osoba może też poszukać wsparcia w szkole.

Szkolny_a pedagog_żka, czy psycholog_żka to osoby, które mogą wspomóc młodą osobą w znalezieniu najlepszej dla niej formy pomocy. Mogą pomóc zmotywować rodziców do większej troski i zaangażowania w opiekę nad swoim dzieckiem. Wsparcie bliskich osób jest niezwykle ważne dla osoby cierpiącej na depresję i może wspomagać proces leczenia.

Jeśli dostrzegasz u siebie niepokojące zmiany, czujesz, iż coraz trudniej Ci samemu_ej radzić sobie ze swoim samopoczuciem, obezwładnia Cię niemoc – nie lekceważ tego, powiedz o tym komuś. Może to być ktoś z rodziny, ktoś z bliskich albo po prostu ktoś życzliwy z Twojego otoczenia.

Nie zostawaj z tym sam_a, bo to ogromnie obarczające.

Nie musisz znać diagnozy, nie musisz wiedzieć, co to dokładnie jest – po prostu powiedz, iż potrzebujesz wsparcia. Potrzeba wsparcia i zwrócenie się po nie do kogoś nie jest powodem do wstydu. To dojrzały sposób poradzenia sobie z trudnością, która może spotkać każdą osobę.