Pojechałam do Hiszpanii, a on wciąż nęka mnie o pieniądze
Wyszłam za mojego ukochanego, gdy miałam 19 lat. W wieku 25 lat miałam już dwójkę dzieci, ale czułam się nie na miejscu w tej rodzinie.
W wieku 30 lat zamieszkałam z córką w Hiszpanii, a mój mąż Franek nigdy nie przestał do mnie dzwonić i szantażować mnie.
Zakochaliśmy się w sobie jeszcze w szkole. Choć nie mogłam narzekać na brak adoratorów, widziałam tylko jego i tylko na nim mi zależało.
Kiedy skończyliśmy szkołę, pobraliśmy się. W pierwszym roku wszystko było różowe i piękne. Franek był dla mnie niezwykle delikatny i nieustannie obsypywał mnie uwagą.
Szybko dorobiliśmy się pierwszej ciąży. Mój mąż był przeszczęśliwy, iż ma potomka – chłopca.
Dbał o to, aby wszystko było w porządku – cały czas pracował, a ja zostałam kurą domową. Wszystko zmieniło się, gdy zaszłam w ciążę po raz drugi. Franek chciał kolejnego chłopca, a mieliśmy córkę. Zaczęła mnie o wszystko obwiniać i zaczął mnie zdradzać.
W domu był delikatny tylko dla syna, a mnie i córkę bił i wyklinał. Nie mogłam tego długo znieść i postanowiłam odejść.
Dzięki przyjaciółce znalazłam pracę w Hiszpanii i zamieszkałam tam z moją córeczką, mając nadzieję, iż uda mi się uwolnić od przemocy.
Dostałam pracę, nauczyłam się języka i wszystko szło dobrze.
Jednak pewnego dnia mój mąż niespodziewanie pojawił się w mojej pracy.
Przedstawił mi wyrok sądowy, iż rozwiódł się ze mną i dostał alimenty na naszego syna.
Ponieważ odmówiłam płacenia i zagroziłam mu policją, wyszedł, ale zagroził, iż pokaże to mojemu szefowi, żebym straciła pracę.
Teraz jestem zmuszona płacić mu pieniądze, a on wydaje je ze swoją kochanką.
Nie chcę stracić pracy, bo trudno będzie mi znaleźć inną.
Jednocześnie nie chcę dawać mu pieniędzy, które nie są choćby wydawane na naszego syna.
Nie wiem, co robić. Proszę o jakąś radę!
