Wypalenie autystyczne (autistic burnout) to stan wyczerpania fizycznego, psychicznego i emocjonalnego, który występuje, gdy osoba w spektrum autyzmu zostaje przytłoczona wymaganiami życia. Może być wynikiem długotrwałego stresu, przeciążenia sensorycznego, presji społecznej i potrzeby „maskowania” lub tłumienia cech autystycznych, aby dopasować się do neurotypowego środowiska. Wypalenie to może objawiać się na różne sposoby i może być szczególnie intensywne, ponieważ osoby w spektrum autyzmu mogą już mieć podwyższoną wrażliwość na pewne bodźce lub sytuacje.
Wypalenie autystyczne – objawy:
- Wyczerpanie fizyczne – ekstremalne zmęczenie, w którym choćby podstawowe zadania, takie jak wstawanie z łóżka lub interakcja z innymi osobami, wydają się przytłaczające;
- Trudności poznawcze – problemy z pamięcią, koncentracją, podejmowaniem decyzji lub przetwarzaniem informacji;
- Wyczerpanie emocjonalne – uczucie emocjonalnego odrętwienia, drażliwości, lęku lub doświadczanie wahań nastroju;
- Utrata umiejętności radzenia sobie – trudności w radzeniu sobie z bodźcami sensorycznymi, radzeniu sobie z sytuacjami społecznymi lub wykonywaniu codziennych zadań, które wcześniej były możliwe do wykonania;
- Regresja umiejętności – w niektórych przypadkach osoby mogą utracić umiejętności, które wcześniej posiadały, takie jak zdolności komunikacyjne lub strategie interakcji społecznych;
- Zwiększona wrażliwość sensoryczna – przeciążenie sensoryczne (np. hałas, światło, tekstury) może stać się bardziej intensywne i trudniejsze do opanowania, gdy występuje wypalenie autystyczne.
Terapia neuroafirmująca wspierające osoby w spektrum autyzmu
Pomocne w radzeniu sobie z wypaleniem autustycznym może być wygospodarowanie czasu w oderwanie się od przytłaczających aktywności, środowisk i interakcji społecznych. Ważne będzie także psobie na wyrażanie cech autystycznych bez strachu przed osądem lub reperkusjami; czy też znajdowanie środowisk lub aktywności, które zapewniają ulgę od nadmiernej stymulacji. Poleganie na rozumiejących bliskich może być równie ważne, jak wsparcie w ramach psychoterapii, która może zapewnić wsparcie emocjonalne lub praktyczne.
