Z życia wzięte. "Przez wiele lat ciężko pracowałam w Portugalii": Na starość miałam skończyć jako pokojówka w domu mojej synowej

Zdjęcie: Zawiedziona matka, źródło: Pexels

- Synu, daj mi klucze do mieszkania.

- Eee, jest już zajęte.

- Co masz na myśli?

Ciężko pracowałam w Portugalii, żeby na starość być służącą w domu mojej synowej. Nie spodziewałam się tego po moim synu, ponieważ ufałam mu całkowicie, wysłałam mu wszystkie moje pieniądze, nie zostawiając ani grosza dla siebie.

Mój mąż był wspaniałym człowiekiem — pracowitym, życzliwym i hojnym. Przy nim zawsze czułam się chroniona, jak za kamiennym murem. Pracował od najmłodszych lat, udało mu się zbudować udaną karierę i zapewnić utrzymanie zarówno mnie, jak i naszemu synowi.

Minęło 20 lat odkąd pracuję dla mojej señory. Mój syn się ożenił i mam wnuki. Najstarsza, Alina, niedawno skończyła 18 lat, ale pamiętam ją jako małą dziewczynkę. Michalinka ma teraz 10 lat, a najmłodszy, Stefan, 7.

Syn sprzedał mieszkanie, które odziedziczyliśmy po mężu, dołożył swoją część i zbudował dom na wsi. Zawsze pomagałam synowi z pieniędzmi, ponieważ wychowywanie trójki dzieci nie jest łatwe. Ale kiedy dzieci trochę podrosły, postanowiłam pomyśleć o sobie. Nie mogłam zostać za granicą na zawsze. Chciałam wrócić do domu. Uzgodniliśmy z Krystianem, iż wyślę mu pieniądze na zakup mieszkania.

Oszczędzałam przez trzy lata i zebrawszy potrzebną kwotę, wróciłam do rodzinnej miejscowości. Przyjechałam we wrześniu, ale zamiast ciepłego powitania spotkałam się z szokiem ze strony syna i synowej

- To nie takie proste...

- Co masz na myśli?

- Twoje mieszkanie jest już zajęte...

- Przez kogo? - zdziwiłam się — Alina wychodzi za mąż, więc umieściliśmy tam ją i jej męża. Nie wiedzieliśmy, iż przyjeżdżasz — dodała synowa.

- Świetnie! Więc teraz muszę się do ciebie wprowadzić? Krystian, jak mogłeś?

Syn zbagatelizował swój czyn, a ja dałam mu dwa dni na rozwiązanie sytuacji i zwolnienie mojego mieszkania. Nie zamierzam zostać służącą w domu mojego syna...