Kiedy myślisz o Cannonball Run, prawdopodobnie wyobrażasz sobie grupę ludzi pokonujących trasę z nowojorskiego Red Ball Garage do hotelu Portofino w Redondo Beach w najkrótszym (i zwykle najbardziej niebezpiecznym) czasie. Spotkania z policją, brak snu, brak postojów na odpoczynek, jeden lub dwa zapasowe zbiorniki paliwa i galony napojów energetycznych to zwykle czynniki napędzające te próby pokonania trasy liczącej około 3000 mil w rekordowym czasie.
Ale w ostatniej udanej próbie czegoś brakowało: konwencjonalnej benzyny. To dlatego, iż prędkość nie była celem trójki przyjaciół, którzy zbudowali i przejechali kraj samochodem zasilanym energią słoneczną w rekordowym czasie 13 dni, 15 godzin i 19 minut.
Choć to o ponad 300 godzin dłużej niż Rekord 25 godzin ustanowiony w 2020 r. w zmodyfikowanym pojeździe spalinowym, to pierwszy raz, kiedy samochód zasilany energią słoneczną pokonał tę trasę. Poznaj Słońce w kształcie kuli armatniejprojekt, którego czterech młodych inżynierów z Michigan postanowiło się podjąć tego lata.
„Nikt tego wcześniej nie zrobił. To było wyzwanie dla wszystkich zaangażowanych” – powiedział Danny Ezzo, student Michigan Tech i jeden z inżynierów, którzy pomogli zbudować i prowadzić pojazd solarny, po przybyciu do Redondo Beach w niedzielny wieczór.
To nie pierwszy raz, kiedy Will Jones, Kyle Samluk i Danny Ezzo wspólnie zbudowali samochód solarny, ani nie pierwszy raz, kiedy próbowali pokonać trasę Nowy Jork-Los Angeles takim pojazdem. Trzech młodych inżynierów próbowało zrobić Cannonball Run w 2021 rokuale awaria sterownika silnika zmusiła ich do skrócenia podróży w Logansport w stanie Indiana — 2284 mile przed osiągnięciem celu.
Jones i Samluk wcześniej zbudowali i brali udział w zawodach Wyzwanie Samochodów Solarnych razem w liceum, a Ezzo poznali się na studiach, gdy rywalizowali w biegach przełajowych. Jones wciąż gonił za słońcem, na Uniwersytecie MichiganPodczas przerwy jesiennej w 2023 r. wszyscy postanowili spróbować ponownie Cannonball Run, mimo iż wszyscy chodzili do szkoły w odstępie ośmiu godzin. „Wystarczyło trochę przekonania i trochę pizzy” — powiedział Jones.
„Nikt tego wcześniej nie zrobił”
Zespół wyciągnął wnioski ze swojej nieudanej próby przejścia na emeryturę Z Nowego Jorku do Los Angeles samochodem zasilanym energią słoneczną w 2021 r. i wprowadzili znaczące zmiany w nowym pojeździe. Ezzo mówi, iż użyli bardziej wydajnych komponentów, aby pojazd był o 48 procent lżejszy i odbyli 600-milową podróż wokół swoich domów w Michigan, aby pozbyć się wszelkich problemów. „Od momentu, kiedy podjęliśmy decyzję, aby to zrobić, do momentu, gdy byliśmy w Nowym Jorku z działającym, jeżdżącym, zasilanym energią słoneczną samochodem, minęło pięć miesięcy, więc ramy czasowe były bardzo napięte” — dodał Ezzo. „Byliśmy szalenie ambitni i może trochę naiwni”.
Rezultatem był pojazd, który nazwali Sunstrider. Składał się ze spawanych rurek, falistego plastiku (znanego również jako coroplast), różnych części drukowanych w technologii 3D, domowej roboty akumulatora 320-ogniwowego, trzech silników (których do końca podróży było tylko 2,5 działających silników) i ośmiu paneli słonecznych, które zostały podarowane przez Wysokiej Technologii Solarnejproducenta paneli słonecznych z Michigan.
Trzy koła (dwa z tyłu i jedno z przodu) to w rzeczywistości koła rowerowe. Zespół przyznał, iż na pewno przemyślałby ten wybór, gdyby jeszcze raz miał zamiar przejechać długi dystans, ponieważ szprychy ciągle pękały.
Kokpit, który zaprojektował zespół, został zaprojektowany tak, aby pasował do najwyższego kierowcy, a pozycja jest odchylona do tyłu jak w rowerze poziomym. Jest pedał gazu i przedni pedał hamulca, ale większość hamowania była obsługiwana przez parę hamulców do rowerów górskich, które były przy tylnych kołach. Wszystko jest połączone mechanicznie. Nie ma kierownicy, ale zamiast tego jest zestaw kierownic wewnątrz, aby kierować Sunstriderem.
„Byliśmy szalenie ambitni i może trochę naiwni”
Miałem okazję przejechać się pojazdem na bardzo krótką przejażdżkę po parkingu Portofino Hotel, zanim zespół załadował go z powrotem do przyczepy na długą podróż powrotną do Michigan, i chociaż miał gigantyczny promień skrętu, było go łatwo zobaczyć dzięki przejrzystej bańce z pleksiglasu i precyzyjnemu układowi kierowniczemu. Z kokpitu samochód solarny jest mniej więcej tak szeroki i długi jak Ford F150, ale waży tylko 560 funtów. Aby pokonywać ostrzejsze zakręty, młodzi mężczyźni musieli wysiąść i ustawić pojazd na odpowiedniej pozycji.
Sunstrider jest zarejestrowany jako motocykl w stanie Michigan, więc był w pełni legalny, chociaż zespół nie mógł nim jeździć po głównych autostradach, ponieważ fizycznie nie mógł jechać szybciej niż 55 mil na godzinę. Podczas zjazdu z Angeles Crest w kierunku Pacyfiku zespół powiedział, iż osiągnął maksymalną prędkość 51 mil na godzinę. Podsumowując, zespół twierdzi, iż zbudowanie pojazdu kosztowało ich około 12 000 dolarów, a 90 procent kosztów pochodziło z ich własnych pieniędzy. Zebrali fundusze na pokrycie kosztów zakwaterowania i wyżywienia, gdy przemierzali kraj, i przyjęli sponsorów na inne wydatki.
Zespół zmagał się z upałem na pustyni i musiał wymienić regulator ładowania, gdy zepsuł się w Desert Center. Musieli również znosić temperatury sięgające 128 stopni w samochodzie bez klimatyzacji. Zabrali ze sobą kolejnego przyjaciela, Bretta Cesara, który pomógł Samlukowi i Jonesowi zbudować ich pierwszy samochód solarny w szkole średniej, aby był czwartym kierowcą. Przy dobrej pogodzie zespół zmieniał kierowców mniej więcej co dwie godziny. Na pustyni zespół musiał zmieniać kierowców w odstępach 30-45-minutowych, aby uniknąć udaru cieplnego i odwodnienia, podczas gdy inni członkowie podążali za nimi w pojeździe pościgowym.
Ojciec Jonesa, Brian, prowadził przyczepę samochodową i zadbał o to, aby zespół był nawodniony, nakarmiony i miał zapewnione zakwaterowanie na czas podróży. Zaczęli go nazywać „Solar Dad”.
Nie byłoby to Cannonball Run bez konieczności tłumaczenia się przed prawem, a zespół został zatrzymany dwa razy w Ohio, za każdym razem za zbyt wolną jazdę. Ezzo powiedział, iż jeden z policjantów zrobił kilka zdjęć samochodu i kazał im przyspieszyć, ponieważ utrudniali ruch, mimo iż jechali z dozwoloną prędkością. Żaden z policjantów nie wystawił im mandatu.
Według zespołu, na drodze ludzie gapili się, robili zdjęcia i trąbili na pojazd w kształcie statku kosmicznego. Jeden facet choćby opuścił szybę, gdy zespół zbliżał się do mety, aby zapytać o swój projekt. Gdy powiedzieli mu, iż biorą udział w Cannonball Run, dopingował ich i trąbił, gdy przejeżdżał obok.
Ogólnie rzecz biorąc, Ezzo i Jones mówią, iż wiele się nauczyli ze swojego udanego biegu przez cały kraj. Mogą spróbować prowadzić nowy samochód zasilany energią słoneczną na trasie przez Alaskę lub wzdłuż Pan-American Highway, ale prawdziwe życie może stanąć im na drodze. Jones ma zapewnioną pracę w SpaceX, Samluk ma zapewnioną pracę w Fordzie, a Ezzo przez cały czas studiuje na Michigan Tech.
„To dla nas jako zespołu znaczy bardzo wiele” – powiedział Ezzo o tym, iż jako pierwszy samochód zasilany energią słoneczną ukończył Cannonball Run. „Wszystkie 100-godzinne tygodnie, pominięte spotkania rodzinne i poświęcenia, których dokonaliśmy, były tego warte”.
