Zawstydzenie, które nie przemija z latami Jadwiga Bronisławówna otarła pył z ramki fotograficznej, na której stała w białym kitlu obok kolegów z pracy. Młoda, uśmiechnięta, pełna nadziei. Wydawało się jej wtedy, iż całe życie przed nią, iż zostanie wybitną lekarką, będzie ratować ludzi, a wszyscy będą jej wdzięczni. — Mamo, znowu za dawnymi czasami? — […]
