(prowincja Hebei)
Wieki Mur Chiński to największy stworzony przez człowieka projekt na świecie i najdłuższa konstrukcja militarna świata. Wije się przez pustynie, stepy, góry i wyżyny, rozciągając się na około 21.000 kilometrów z zachodu na wschód Chin.
Wpisany w 1987 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, w 2007 roku ogłoszony został jednym z siedmiu nowych cudów świata.
Wielki Mur Chiński jest rozpoznawalnym na całym świecie, niezaprzeczalnym symbolem Chin, konstrukcją jedyną w swoim rodzaju, a chodzenie po nim to bezpośrednie obcowanie z inżynierią i historią oraz otaczającą go niesamowitą przyrodą.
Na Wielkim Murze byliśmy podczas naszej podróży po Chinach, której całość będzie można niedługo prześledzić TUTAJ.
(VIII 2025)
Trochę historii
Historia Wielkiego Muru sięga kilku tysięcy lat wstecz i wiąże się z ochroną terytorium Chin przed najazdami ludów z północy.
Już od VII wieku p.n.e., w czasach tzw. Walczących Królestw a choćby wcześniej, kilka starożytnych państw zaczęło budować własne mury graniczne.
Po zjednoczeniu Chin przez pierwszego cesarza Qin Shi Huanga zostały one połączone tworząc tzw. „Mur o długości 10 000 li” (III wiek p.n.e.). Mur z tego okresu w większości był wykonany z ubitej ziemi piasku i drewna.
W kolejnych stuleciach mur rozbudowano i wydłużono – aż po pustynię Gobi. Służył on nie tylko jako budowla obronna, ale też jako szlak handlowy (część Jedwabnego Szlaku).
W średniowieczu trochę stracił na znaczeniu i podniszczał, ale po upadku dynastii Yuan (mongolskiej), cesarzowie z dynastii Ming ponownie zaczęli obawiać się najazdów z północy. Większość muru, który widzimy dzisiaj – zbudowana z cegły i kamienia, powstała za czasów panowania właśnie tej dynastii, konkretnie w XVI wieku.
Upadek znaczenia Wielkiego Muru to wiek XVII kiedy to w 1644 roku Mandżurowie przekroczyli go i założyli dynastię Qing (dynastia mandżurska, ostatnia w historii). Mur przestał pełnić funkcję obronną, ponieważ imperium rozciągnęło się daleko poza jego granice.
Wielki Mur Chiński to zdecydowanie w większości dzieło ludzkich rąk, niemniej jednak nie jest jednym ciągłym, jednolitym murem. To skomplikowany systemem fortyfikacji wykorzystujący też naturalne przeszkody takie jak wzgórza czy rzeki. W 2012 roku chińscy archeolodzy przeprowadzili kompleksowe badania i pomiary różnych fragmentów muru i wyszło im, iż mierzy on 21.196 kilometrów, a ta długość obejmuje zarówno same mury i fortyfikacje, jak i systemy fos, wałów ziemnych, czy wspomniane naturalne przeszkody.
Odcinki Wielkiego Muru przeznaczone do zwiedzania
Choć Wielki Mur ma tysiące kilometrów długości, to najbardziej znane i odrestaurowane odcinki to te wokół Pekinu.
Badaling
– Najbardziej znany i najczęściej odwiedzany odcinek
– Odrestaurowany, dobrze zachowany
– Ok. 75 km z centrum Pekinu
– Bardzo zatłoczony
– Kolejka linowa: tak
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: pół dnia
– Idealny dla rodzin z dziećmi. Zwiedzanie bez większego wysiłku
Mutianyu
– Odrestaurowany, dobrze zachowany
– Ok. 85 km z centrum Pekinu
– Mniej zatłoczony
– Kolejka linowa: tak
– Możliwość zjazdu zjeżdżalnią saneczkową
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: pół dnia
– Trochę trzeba się nachodzić
Jinshanling
– Częściowo odrestaurowany, częściowo dziki
– Ok. 155 km z centrum Pekinu
– Mniej zatłoczony
– Kolejka linowa: tak
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: pół dnia
– Ponoć bardziej wymagający niż Badaling czy Mutianyu. Idealny dla fotografów.
Simatai
– Dziki, nieodrestaurowany odcinek
– 140 km z centrum Pekinu
– Bez tłumów
– Kolejka linowa: tak
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: cały dzień
– Trudniejszy teren, wymaga dobrej kondycji
Huanghuacheng
– Częściowo dziki, częściowo odrestaurowany (odcinek z częścią muru zatopioną w jeziorze)
– 80km z centrum Pekinu
– Bez tłumów
– Kolejka linowa: nie
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: cały dzień
Gubeikou
– Dziki, nieodrestaurowany odcinek
– 144km z centrum Pekinu
– Bez tłumów
– Kolejka linowa: nie
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: cały dzień
Juyongguan
– Odrestaurowany
– 56km z centrum Pekinu
– Zatłoczony
– Kolejka linowa: tak
– Czas potrzebny na wycieczkę w Pekinu: pół dnia
Mutianyu Great Wall
My wybraliśmy odcinek Mutianyu. Po pierwsze leży w rozsądnej odległości od Pekinu (jakieś 1,5 – 2h jazdy). Po drugie uznawany jest za mniej zatłoczony niż popularny Badaling. Niemniej jednak i tak, jeżeli chce się zwiedzać go spokojnie i bez tłoku, to trzeba być wcześnie rano (zresztą jak wszędzie w Chinach).
Mur wije się niczym wąż i do pokonania są całkiem spore przewyższenia. Oczywiście po schodach!
Początki tego odcinka to VI wiek n.e. – czasy dynastii Północnej Qi, czyli okres, w którym po upadku dynastii Han nastąpiły czasy chaosu pełne wojen domowych i niestabilnych, małych państewek, które z czasem trwale podzieliły się na północ i południe (tzw. Okres Południowych i Północnych Dynastii). To były raczej proste fortyfikacje z ziemi i kamieni służące obronie przed ludami z północy.
Dopiero czasy dynastii Ming (1368–1644), szczególnie po inwazjach mongolskich, to okres intensywnej budowy Wielkiego Muru. Była to imponująca pod względem inżynieryjnym konstrukcja z cegieł i kamienia, wysoka na ok. 6–7 metrów, z systemem wież strażniczych.
Zwiedzanie Wielkiego Muru – odcinek Mutianyu
Dziś dla turystów udostępnione jest około 5,4 km muru z rozmieszczonymi w niewielkich odstępach od siebie 20 wieżami strażniczymi.
Na początku z wielkiego parkingu czeka nas szybki przejazd busem. Wysiadamy i deptakiem pełnym kramów i kramików kierujemy się do kolejki linowej, wyciągu krzesełkowego lub szlaków pieszych prowadzących na koronę muru. Kolejka zawozi nas do wieży nr. 14, wyciąg krzesełkowy do wieży nr.6.
My wybraliśmy kolejkę. Wsiadaliśmy do wagonika przed godziną 8:00 – całkowity brak ludzi, jechaliśmy sami.
Najpierw poszliśmy na zachód, do wieży nr. 20 (koniec udostępnionego odcinka), a następnie, mijając nasz punkt startowy, na wschód do wieży nr. 6.
Z wieży nr.6 zjechaliśmy saneczkami na parking do busa. O ile na samym Murze ludzi było umiarkowanie dużo, miejscami choćby mało i chodziło się bardzo przyjemnie, to 1,5h stania w kolejce do zjazdu było bardzo głupim pomysłem. Zdecydowanie lepiej jest zejść na własnych nogach! Alternatywą zjazdu na zjeżdżalni jest zjazd wyciągiem krzesełkowym (tutaj też była olbrzymia kolejka).
Bilety
Bilety można zakupić w 3 opcjach:
- Wejściówka oraz wjazd i zjazd kolejką linową
- Wejściówka oraz wjazd krzesełkiem i zjazd zjeżdżalnią
- Tylko wejściówka
Cennik TUTAJ
Nasze bilety obejmowały wejściówkę oraz wjazd i zjazd kolejką (200CNY = ok. 100zł plus prowizja 30CNY = ok. 15zł). Wiedzieliśmy, iż skorzystamy tylko z wjazdu, ale innej opcji kupna nie ma. Zjazd zjeżdżalnią/krzesełkiem dodatkowo płatny: 100CNY = 50zł/os. (cennik 2025)
Bilety na atrakcje w Chinach trzeba kupić przez Trip.com lub za pośrednictwem agencji. Najlepiej z wyprzedzeniem. My kupowaliśmy je za pośrednictwem TravelChinaGuide, których obsługę możemy szczerze polecić. Obsługiwała nas Maria Xue – rzetelne, szybkie odpowiedzi, wszystkie bilety kupione.
Przy kupnie biletów podajemy nasze dane z paszportu i przesyłamy zeskanowane zdjęcie. Wszystkie bilety są zakodowane w naszym dokumencie i właśnie paszportem legitymujemy się na bramkach wejściowych.
Więcej o chińskich procedurach we wpisie CHINY – co warto wiedzieć zanim się tam poleci?
Bilety kupuje się w dwóch godzinowych transzach: 07:30-12:00 i 12:00-17:30. Jak jest pod sam wieczór nie wiem, ale iż w Chinach wszędzie najlepiej jest być jak najwcześniej, bo tylko wtedy ma się większą szansę na spokojne, miłe zwiedzanie bez nadmiernych tłumów, postawiliśmy na tę opcję .
Dojazd z Pekinu
Minibusy turystyczne wyjeżdżają z Beijing Tourist Distribution Center (北京旅游集散中心) lub z Dongzhimen Wai Bus Station (东直门外站). Zwykle startują w godzinach 08:00 – 10:00, a wracają z Mutianyu około 16:00. Cena: około 80CNY = 40zł od osoby w obie strony. Jest też autobus 916 Express do Huairou, który startuje znacznie wcześniej. Potem jednak trzeba ogarnąć lokalny transfer busami oznaczonymi literką H.
My i tym razem skorzystaliśmy z DiDi: 1,5 godz. jazdy, 215CNY = ok. 110zł (w tym 15CNY = 8zł autostrada), powrót 168CNY = ok. 85zł (w tym autostrada)
Więcej o Pekinie znajdziecie TUTAJ
Wszystkie wpisy o Chinach znajdziecie tutaj: Państwo Środka
Podobał Ci się wpis? Będzie mi bardzo miło, o ile podzielisz się nim ze znajomymi i zostaniesz moim stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i
