Uwolnić ciała. Kultura nudystów i naturystów na przestrzeni lat

angora24.pl 10 miesięcy temu

Tekstylni kontra nadzy

Naturyzm to popularny ruch na całym świecie, choć oczywiście budzi kontrowersje. Françoise Sagan twierdziła, iż nudystą się nie staje, tylko rodzi. Na jednej z katalońskich plaż nudyści zaniepokoili się rosnącą liczbą turystów szukających spokojnych miejsc. To spowodowało napięcia między nimi a tekstylnymi turystami.

Gaetano, długoletni nudysta, obawia się, iż ich plaże zostaną przejęte przez turystów. Podobne problemy mają miejsce w paryskiej strefie nagości w parku Bois de Vincennes, gdzie nudyści organizują pikniki i inne wydarzenia, jednak liczba gapiów wymaga interwencji policji. W Świnoujściu była odwrotna sytuacja, gdzie Polacy protestowali przeciw niemieckim nudystom.

Naturyści stanowią liczną społeczność – jest ich ponad 2,5 miliona we Francji, milion we Włoszech, 18 milionów w Niemczech i około 7 milionów w Wielkiej Brytanii. W Polsce jest ich kilkanaście tysięcy. Na całym świecie istnieją plaże, ośrodki i hotele dla naturystów. We Francji znajduje się także miasteczko naturystów Cap D’Agde, w Hiszpanii plaże Platja del Torn i La Musclera, w Grecji Little Banana Beach, a w Berlinie kilka miejsc z przystankami tramwajowymi.

W Polsce specjalne plaże znajdują się między innymi w Wilanowie, Rowach i Chałupach, które zyskały popularność dzięki piosence Zbigniewa Wodeckiego „Chałupy welcome to”. W latach 60. i 70. Chałupy były miejscem wypoczynku warszawskiej elity artystycznej. Janusz Głowacki opisał swoje doświadczenia z plażą nudystów w tekście „Polowanie na rozbierańca”, za co odebrano mu nagrodę tygodnika „Kultura”. Inne znane plaże to te w Świdrze, Dębkach i Krynicy Morskiej, gdzie bywał Jan Suzin, znany polski spiker.

Kultura masowa

W latach 50. na plaży w Saint-Tropez Brigitte Bardot spacerowała w skąpym bikini, co wzbudziło reakcję policjanta, który przypomniał, iż dozwolone są tylko kostiumy jednoczęściowe. Ta anegdota pokazuje, jakie już wtedy zaczynały się wyzwania dla pruderyjnego społeczeństwa.

W połowie lat 60. Louis de Funès wystąpił jako żandarm, który próbował przepędzić nudystów z Saint-Tropez. Potem, pod koniec lat 60., nadeszła era hippisów, którzy celebrowali nagość, wolną miłość i pacyfizm, co przyczyniło się do rewolucji obyczajowej, buntując się przeciwko burżuazyjnym tabu, w tym nagości. Pacyfizm zawsze był bliski naturystom, jak sugerował jeden z publicystów „Manchester Guardian”, iż nudyzm mógłby zakończyć wojny, bo bez mundurów nie byłoby możliwe rozróżnienie armii.

Nudyzm a naturyzm

Nudyzm i naturyzm są blisko związane, ale nie są tożsame. Nudyzm to chęć bycia nago w naturze, podczas gdy naturyzm to ideologia, która promuje ekologię, pacyfizm, weganizm i wegetarianizm. Często pojęcia te używane są wymiennie.

Naturyzm nie narodził się we Francji ani w Anglii, ale w Niemczech, gdzie pierwsze kąpielisko dla nudystów powstało w 1903 roku w Zatoce Lubeckiej. Była to rewolucja w czasach, gdy ludzie nosili ciężkie ubrania, a kąpielowe stroje więcej zasłaniały niż odsłaniały. Nudyzm początkowo koncentrował się na higienie i zdrowiu, a ruch FKK (kultura wolnego ciała) powstawał w całych rodzinach, promując brak wstydu związanego z nagością i równość społeczną.

Korzenie naturyzmu sięgają oświecenia i filozofii Jana Jakuba Rousseau, który uważał, iż „nagie dzikusy” są szczęśliwsze od cywilizowanych społeczeństw zachodnich. Naturyzm postrzegany jest także jako powrót do biblijnego Edenu, gdzie Adam i Ewa byli nadzy.

Dlaczego więc nagość przez cały czas budzi kontrowersje?

Idź do oryginalnego materiału