Nowe badania przeprowadzone przez Uniwersytet w Leeds ujawniły rzeczywisty wpływ długodystansowych podróży pasażerskich na klimat.
Mimo iż podróże na odległość większą niż 50 mil (w jedną stronę) stanowią mniej niż 3% wszystkich podróży mieszkańców Wielkiej Brytanii, odpowiadają one za 70% emisji dwutlenku węgla związanej z podróżami pasażerskimi.
Dysproporcja pozostało większa, jeżeli weźmiemy pod uwagę podróże międzynarodowe: stanowią one zaledwie 0,4% wszystkich podróży, ale odpowiadają za 55% emisji.
Nowe badania, opublikowane dzisiaj w czasopiśmie Nature Energy, pokazują również, iż skoncentrowanie się na podróżach długodystansowych może być skuteczniejszym sposobem walki z emisjami niż obecne wysiłki skupiające się na podróżach lokalnych i dojazdach do pracy.
Chociaż liczba długodystansowych i krótkodystansowych podróży krajowych odbywanych samochodem nieznacznie spadła w ciągu ostatnich 25 lat, liczba międzynarodowych podróży lotniczych znacznie wzrosła, co jest spowodowane zwiększoną liczbą podróży w celach wypoczynkowych oraz odwiedzin przyjaciół i rodziny.
Dr Zia Wadud z Instytutu Studiów Transportowych i Szkoły Inżynierii Chemicznej i Procesowej Uniwersytetu, który kierował badaniami, powiedział: „Skala wpływu podróży na duże odległości jest rzeczywiście bardzo duża. Fakt, iż zaledwie mniej niż 3% naszych podróży odpowiada za około 60% mil i 70% emisji, pokazuje, jak ważne są podróże na duże odległości w walce ze zmianą klimatu.
„Niepokojące jest to, iż podróże na duże odległości, zwłaszcza samolotem, stają się coraz popularniejsze; oferują one jednak również nowe możliwości”.
Wykorzystując nowy wskaźnik, który sami opracowali, zwany wrażliwością na redukcję emisji, zespół badawczy obliczył, jakie rodzaje podróży można by zmienić, aby zmaksymalizować redukcję emisji dwutlenku węgla pochodzącego z podróży pasażerów, wpływając jednocześnie na jak najmniejszą liczbę osób lub podróży.
Większy potencjał wynikający ze zmniejszenia liczby podróży na duże odległości
Badania wykazały, iż gdyby wszystkie podróże samochodem na dystansie poniżej ośmiu mil przesunąć na piechotę lub rower, emisja dwutlenku węgla spadłaby o 9,3%. Jednak około 55% wszystkich podróży musiałoby zostać przesuniętych, aby to osiągnąć, ponieważ większość podróży odbywa się lokalnie i samochodami.
Obliczona poprzez podzielenie procentowej redukcji emisji dwutlenku węgla przez procentową zmianę podróży wrażliwość na redukcję emisji w przypadku tej zmiany wyniosłaby zaledwie 0,17 — była to najniższa wartość odnotowana w badaniu.
Natomiast gdyby wszystkie loty krótsze niż 1000 mil przenieść na kolej, emisje spadłyby o 5,6%, ale dotyczyłoby to tylko 0,17% podróży – co dałoby wartość wrażliwości równą 33,2.
Teoretycznie ograniczenie każdej osoby, która teraz lata, do jednego lotu powrotnego za granicę rocznie miałoby wartość 158,3, ponieważ dotyczyłoby to bardzo niewielu podróży.
Naukowcy podkreślają, iż potencjalne zmiany to tylko sugestie, które mają nam uświadomić i ponownie ocenić wpływ naszych dalekich podróży, a nie konkretne propozycje polityczne.
Dr Muhammad Adeel, współautor w tej chwili w Centrum Transportu i Społeczeństwa na Uniwersytecie Zachodniej Anglii, dodał: „Chociaż wysiłki na rzecz przeniesienia lokalnych podróży na bardziej zrównoważone środki transportu są naprawdę pozytywne, poprzez pominięcie emisji lotniczych w statystykach krajowych — jak to ma miejsce w tej chwili w niemal wszystkich krajach — nie otrzymujemy całościowego obrazu i ignorujemy dużą część problemu”.
Apel o ponowne przemyślenie wpływu naszych podróży na emisję dwutlenku węgla
Naukowcy mają również nadzieję, iż ich odkrycia staną się impulsem dla decydentów, którzy zaczną rozważać zmiany w sposobie rozdzielania wysiłków w zakresie ograniczania wpływu podróży na środowisko.
Dane zebrano z Narodowego Badania Podróży prowadzonego przez Departament Transportu oraz z Międzynarodowego Badania Pasażerów, przeprowadzanego przez Urząd Statystyk Narodowych.
Badania te dają również społeczeństwu wgląd w to, jaki wpływ może mieć zmiana zachowania.
Dr Wadud dodał: „Najważniejszą rzeczą zarówno na poziomie politycznym, jak i osobistym jest to, abyśmy priorytetowo traktowali stosunkowo mniejszą liczbę dłuższych podróży — zwłaszcza lotów — aby osiągnąć największe redukcje”.
