Obiekty Kamy Świerad zbudowane są z połączenia abstrakcji i organiczności. Te dwa elementy stanowią niezmienny punkt wyjścia dla kolejnych form i projektów — niezależnie od techniki, po którą artystka sięga.
Tworzenie abstrakcyjnych form o organicznym charakterze opiera się na wykorzystaniu miękkich, przyjemnych w dotyku materiałów, takich jak tkaniny czy papiery bawełniane. Formy uzupełnione o elementy wykonane z transparentnej wełny, delikatnej włóczki, śliskich materiałów i połyskujących koralików zyskują nowy wymiar w odbiorze — angażują nie tylko wzrok, ale i dotyk. Tkanki budowane są dzięki narzędzi, które ingerują w strukturę materiału: nakłuwają go, perforują, odciskają, naciskają, rozrywają zostawiając ślad na subtelnej materii.
Miękkość i delikatność tych obiektów prowokują odbiorcę do fizycznego kontaktu, inicjując dyskusję o przekraczaniu granic intymności, dotyku, zmysłowości i cielesności. Tkanki miękkie nie mają płci, są abstrakcyjną interpretacją ciała: ciepłego, wilgotnego, pełnego miękkości. Intencją cyklu jest angażowanie wrażeń odbiorcy — to emocje i zmysły stają się tu głównym polem dialogu z obiektem.
Cykl Tkanki miękkie ma swoje źródło w przestrzennych kolażach papierowych, które pełnią funkcję szkiców — nie tylko formalnych, ale także zmysłowych. Z czasem został rozbudowany o obiekty tekstylne.
