„Teściowa ciągle patrzy na mój brzuch i wypatruje wnuków jak przebiśniegów na wiosnę. ...

„ – Pogadałbyś wreszcie z tą swoją żoną – usłyszałam zirytowany głos. – Żebyście wciąż nie mieli dzieci… Przecież ona jest już po trzydziestce!. Miałam ochotę rąbnąć o podłogę górą talerzy, którą trzymałam w dłiach”.