Terapia Gersona – czym jest? Jak działa?

Dieta Gersona to niebezpieczna w skutkach i niezalecana przez środowisko medyczne interwencja żywieniowa stosowana w chorobach nowotworowych. Zarówno sposób odżywiania, jak i praktyki wykorzystywane przez propagatorów terapii Gersona nie mają potwierdzenia swojej skuteczności w postaci dowodów naukowych. Terapia dra Gersona – na czym polega i jakie ma skutki uboczne?

Dieta Gersona – na czym polega?

Terapia Gersona to program żywieniowy, który w założeniu ma na celu leczenie raka i innych chorób. Pacjenci dotknięci chorobą nowotworową szukają alternatywnych sposobów walki z rakiem, jednak korzystanie z niekonwencjonalnych metod, może mieć bardzo groźne konsekwencje. Do takich właśnie nieetycznych praktyk należy zaliczyć terapię Gersona.

Kim był dr Max Gerson? Urodzony w 1881 r. w Wągrowcu, należącym do ówczesnych Niemiec Gerson studiował medycynę na uniwersytetach we Wrocławiu (Breslau), Würzburgu i Berlinie. Dyplom lekarza otrzymał po ukończeniu szkoły we Freibergu. Program żywieniowy, który do dzisiaj jest sygnowany jego nazwiskiem, stworzył, opierając się na własnych doświadczeniach, gdyż sam cierpiał na migreny. Według niego zdecydowanie skuteczniejszą niż leki metodą leczenia migrenowych bólów głowy było stosowanie diety opartej na ekologicznych warzywach i owocach.

Praktykując już w Stanach Zjednoczonych, zaczął wprowadzać swoje zalecenia u pacjentów, którzy cierpieli na choroby nerek, gruźlicę płuc, astmę i również u tych, ze zdiagnozowaną chorobą nowotworową. Według jego obserwacji wprowadzony program żywieniowy był skuteczny w przypadku zaburzeń obejmujących cały organizm w tym procesy nowotworzenia. Gerson wskazywał na moc płynącą z natury i siłę uzdrawiania organizmu przy wykorzystaniu fizjologicznych mechanizmów „samoleczenia”.

Przez wiele lat podejmował próby uznania swojego autorskiego programu dietetycznego, jako skuteczną metodę leczenia raka. Amerykańskie środowiska lekarskie i Senat Stanów Zjednoczonych nigdy nie znalazły wystarczających dowodów naukowych, aby przychylić się do próśb Gersona. Rok przed śmiercią, w 1958 r. wydał książkę pod tytułem „A Cancer Therapy: Results of 50 Cases”, w której dokładnie opisuje opracowany przez siebie program żywieniowy, wskazując na jego wysoką skuteczność. Terapia Gersona nigdy nie została uznana za zalecaną praktykę w chorobie nowotworowej, a National Cancer Insitute określa ją jako niebezpieczną i zagrażającą życiu.

Dieta Gersona – dlaczego się ją stosuje?

Terapia Gersona opiera się na przekonaniu, iż za przyczyną nowotworów i innych chorób metabolicznych są nagromadzone w organizmie toksyny, które pochodzą z zanieczyszczenia środowiska naturalnego oraz skażenia uprawi i hodowli chemią rolną. Z drugiej strony wskazuje się na problem niedoborów składników odżywczych, witamin i minerałów, których konsekwencją są zaburzenia w funkcjonowaniu ustroju. Według Gersona szczególnie groźne jest wysokie spożycie sodu, przy niewystarczającym przyjmowaniu produktów bogatych w potas. Niewłaściwa dieta może być przyczyną migrenowych bólów głowy, podatności na infekcje, dolegliwości trawiennych, wpływać na bezsenność, prowadzić do powstawania depresji oraz inicjować procesy nowotworowe. Celem terapii Gersona jest zainicjowanie w organizmie procesów samouzdrawiania, które będą prowadzić do skutecznego leczenia nowotworów.

Dla kogo przeznaczona jest dieta Gersona?

Do chorób i dysfunkcje, które rzekomo miałaby uleczyć, należą:

• choroby nowotworowe;
• zapalenie stawów;
• choroby mięśnia sercowego;
• miażdżyca naczyń krwionośnych;
• cukrzyca,
• nadciśnienie tętnicze;
• migrenowe bóle głowy;
• owrzodzenia przewodu pokarmowego;
• gruźlica;
• łuszczyca;
• depresja;
• zespół chronicznego zmęczenia;
• niepłodność.

Należy podkreślić, iż wprowadzanie jakiejkolwiek diety, przypadku choroby nowotworowej powinno być bezwzględnie skonsultowane z lekarzem i dietetykiem klinicznym specjalizującym się w chorobach onkologicznych.

Na czym polega terapia Gersona?

Program Gersona obejmuje trzy obszary, które w założeniu mają usprawnić pracę organizmu, co pomoże pokonać raka. Założeniem stosowania terapii Gersona jest doprowadzenie do wysycenia ustroju składnikami odżywczymi, dostarczenie enzymów trawiennych, co miałoby usprawnić pracę układu odpornościowego i przyspieszyć usuwanie toksyn.

1. Zalecenia dietetyczne.

Dieta Gersona opiera się na organicznych warzywach i owocach oraz produktach z pełnego ziarna o niskim stopniu przetworzenia. Ma to na celu wysycenie organizmu w witaminy i składniki mineralne. Przyjmowane środki spożywcze powinny być bogate w potas i zawierać niską ilość sodu. Produkty pochodzenia roślinnego najlepiej spożywać na surowo. Zaleca się wypijanie szklanki świeżo wyciskanego soku z określonych owoców i warzyw co godzinę (około 13 szklanek w ciągu dnia), a do ich przygotowania niezbędna jest wyciskarka. Dodatkowo należy przyjąć trzy wegetariańskie posiłki, które przygotowuje się bez użycia soli, cukru i tłuszczu. Opcjonalnie dozwolone są niewielkie ilości oleju lnianego i cukru trzcinowego. Z diety należy wyeliminować mięso, gdyż według Gersona układ pokarmowy człowieka nie radzi sobie z trawieniem białek pochodzenia zwierzęcego.

Należy usunąć z kuchni wszystkie naczynia zawierające aluminium. Posiłki można przygotowywać wyłącznie w żeliwnych garnkach.

2. Zalecana suplementacja.

Stosowane w terapii Gersona suplementy diety mają za zadanie poprawienie metabolizmu komórkowego i są to:

• roztwór potasu;
• płyn Lugola (roztwór zawierający jod);
• witamina A;
• witamina B3;
• witamina C;
• ekstrakt z wątroby zawierający witaminę B12 przeznaczony do wstrzykiwań;
• olej lniany;
• pepsyna.

3. Stosowanie lewatywy z kawy.

Według dra Gersona nieodzownym elementem terapii są lewatywy. Nadrzędnym celem stosowania lewatywy z kawy, którą wykonuje się 3-6 razy dziennie jest detoksykacja organizmu. Należy podkreślić, iż taka praktyk jest wysoce niebezpieczne, gdyż mogą one powodować zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej i utrudniać przyswajanie składników odżywczych. Niewłaściwe wykonanie lewatywy może uszkodzić ścianę odbytu i prowadzić do groźnych infekcji.

Kuracja według zaleceń Gersona powinna trwać przynajmniej 6 tygodni. Przeprowadza się ją w warunkach domowych lub w jednej z dwóch licencjonowanych klinik Instytutu Gersona w Meksyku, lub na Węgrzech. Leczenie w ośrodku jest bardzo kosztowne.

Terapia doktora Gersona – czego nie jeść?

Badania i obserwacje prowadzone przez środowiska medyczne, które miałyby ocenić skuteczność terapii Gersona, nie tylko nie wykazały obiecywanych korzyści, ale pokazały jej szkodliwość. Cud terapii Gersona został obalony, a rzekomo sprawdzony program leczenia chorób przewlekłych uznany za wysoce nieetyczny. Zasady diety, a przede wszystkim irracjonalne wykluczenie wielu ważnych grup produktowych pozbawia organizm komponentów w trakcie walki z chorobą.

W diecie doktora Gersona wykluczeniu podlegają:

• produkty będące źródłem białka zwierzęcego – mięso, ryby, jaja, owoce morza.
• tłuszcze pochodzenia roślinnego i zwierzęcego (dozwolone niewielkie ilości oleju lnianego);
• cukier (z wyjątkiem niewielkich ilości cukru trzcinowego);
• owoce – ananasy, awokado, owoce jagodowe (z wyłączeniem porzeczki);
• owoce suszone;
• ogórek;
• grzyby;
• soja i produkty sojowe;
• nabiał – mleko, ser, śmietana;
• produkty mączne;
• słodycze – ciasta, ciastka, lody, czekolada, cukierki;
• kakao;
• orzechy;
• sól i przyprawy;
• napoje sklepowe (butelkowane, w puszcze);
• kawa;
• herbata;
• napoje alkoholowe.

Według zaleceń terapii Gersona należy także zrezygnować kosmetyków, z chemii przeznaczonej do sprzątania, pasty do zębów z fluorem, płynu do płukania jamy ustnej. Nie wolno też farbować włosów.

Dieta Gersona – skutki uboczne

Skuteczność terapii Gersona w leczeniu raka nigdy nie została należycie udowodniona i potwierdzona rzetelnymi badaniami. Tym samym należy podkreślić, iż stosowanie niezbilansowanej i wysoce niedoborowej diety w jakiejkolwiek jednostce chorobowej może wpłynąć na pogorszenie stanu zdrowia pacjenta lub bezpośrednio zagrażać jego życiu. Usunięcie z jadłospisu ważnych z dietetycznego punktu widzenia produktów jest dużym błędem, dlatego nie należy stosować eksperymentalnych terapii.

Eliminacja pełnowartościowego białka zwierzęcego zaburza procesy naprawcze i regeneracyjne wyniszczonego chorobą nowotworową organizmu. Wykluczenie tłuszczów (z wyjątkiem niewielkiej ilości oleju lnianego) będzie negatywnie wpływał na gospodarkę hormonalną. Warto wspomnieć, iż brak tłuszczów w diecie uniemożliwia wchłanianie witamin lipofilnych – witaminy A, E, D i K. Szczególne znaczenie w przypadku choroby nowotworowej ma witamina E, która jest silnym antyoksydantem. Podobnie wyklucza się owoce jagodowe znane ze swoich adekwatności przeciwutleniających.

Skutki niepożądane stosowania diety Gersona:

• niewystarczająca podaż energii;
• zaburzenia łaknienia;
• niedobory składników odżywczych;
• zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej;
• odwodnienie;
• osłabienie organizmu;
• nadmierna senność;
• objawy grypopodobne;
• bóle i zawroty głowy;
• nieprzyjemny zapach potu;
• bóle brzucha;
• wymioty;
• biegunka.

Szczególnie groźne mogą być częste lewatywy, które mogą być przyczyną poważnych infekcji, zapalenia okrężnicy, czy mechanicznych uszkodzeń odbytu. Zaburzenia gospodarki elektrolitowej, szczególnie niedobór sodu będzie prowadził do szybkiego odwodnienia i utraty równowagi kwasowo-zasadowej.