Ogórki kiszone to nie tylko wyjątkowy przysmak, ale oferują także bogactwo witamin i naturalnych probiotyków, które wspierają naszą odporność i zdrowie układu pokarmowego. Aby uzyskać najlepszy efekt, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych cech ogórków.
Ogórki do kiszenia – jakie wybrać?
Najlepsze ogórki do kiszenia mają regularny, wydłużony cylindryczny kształt. Nie mogą być przerośnięte na grubość. Idealna długość wynosi od 5 do 15 cm. Optymalny stosunek długości do szerokości wynosi 3:1, co oznacza, iż ogórek powinien być trzy razy dłuższy niż szeroki.
Do kiszenia warto wybierać ogórki z cienką skórką, która jest pokryta średniej wielkości brodawkami. Skórka tego rodzaju lepiej wchłania solankę, co zwiększa intensywność smaku kiszonki. Choć barwa ogórków może się różnić, ważne jest, aby kisić tylko jedną odmianę. Różnorodność kolorów i smug nie wpływa znacząco na smak, ale jednolita odmiana zapewnia równomierny proces kiszenia.
Zobacz również: Jak zrobić ogórki kiszone? Przepis siostry Anastazji
W trakcie poszukiwań idealnych odmian ogórków na przetwory, najlepiej wybierać te, które mają małą i pustą komorę nasienną. W młodych owocach przezroczysta komora nasienna jest uznawana za zaletę. Ogromne znaczenie ma również odporność ogórków na choroby bakteryjne, wirusowe i grzybicze, ponieważ wtedy są mniej podatne na gnicie. Takie ogórki nie wymagają intensywnych oprysków, co czyni je zdrowszymi i bezpieczniejszymi do spożycia.
Najlepsze odmiany ogórków do kiszenia
Jak przygotować smaczne i chrupiące kiszonki, które będą cieszyć nasze podniebienia przez cały rok? Wystarczy, iż zdecydujemy się na jeden z tych gatunków ogórków:
Ogórek Borus
Ogórek Borus to średnio wczesna odmiana, która jest bardzo plenna. Charakteryzuje się ciemnozieloną skórką z wyraźnymi smugami i białymi, okrągłymi brodawkami. Co ważne, ogórki tej odmiany nie mają tendencji do tworzenia pustych przestrzeni nasiennych, co sprawia, iż po fermentacji pozostają jędrne i twarde. Nadają się doskonale zarówno do długoterminowego przechowywania, jak i do przygotowania ogórków małosolnych.
Ogórek Julian
Julian to odmiana średnio wczesna, która jest szczególnie polecana do kiszenia. Wykazuje wysoką odporność na parcha dyniowatych oraz dużą tolerancję na mączniaka rzekomego, co zmniejsza potrzebę stosowania intensywnej ochrony chemicznej. Owoce tej odmiany są wydłużone, posiadają niewielką komorę nasienną oraz zieloną skórkę pokrytą dużymi brodawkami.
Ogórek Andrus
Andrus to wczesno-średnia odmiana, której owoce są cylindryczne i bardzo kształtne. Ich skórka jest zielona, lekko połyskująca, z długimi, jasnymi smugami. Ogórek Andrus wykazuje tolerancję na mączniaka rzekomego, jest niezwykle plenny i zapewnia stabilne plony. Owoce tej odmiany możemy również konserwować.
Ogórek Octopus
Octopus to średnio wczesna odmiana o grubych brodawkach. Owoce mają jasnozielony kolor i są bardzo kształtne. Rośliny tej odmiany mają przewagę kwiatów żeńskich, co zapewnia obfite plony. Ogórek Octopus wykazuje wysoką odporność na mączniaka rzekomego i mączniaka prawdziwego oraz wirusa mozaiki ogórka.
Ogórek Śremski
Śremski to średnio wczesna odmiana, której owoce są jasnozielone, kształtne i mają małą komorę nasienną. Ogórki tej odmiany są pozbawione goryczki. Warto również zwrócić uwagę na ulepszoną wersję tej odmiany, czyli Śremianin, która wyróżnia się wyjątkową odpornością na choroby.
Do kiszenia świetnie sprawdzą się również takie odmiany jak: Hermes F1, Lazuryt F1, Rubin Medalista F1, Polan F1, Izyd F1, Gniewko F1, Cezar F1, Lider F1, Bursztyn F1 i Brawo F1. Te gatunki charakteryzują się wysoką plennością, małą komorą nasienną i odpornością na choroby.
Zobacz też:
Niedługo zacznie się czas zbiorów. Taki syrop z owoców czarnego bzu robiła moja babcia
Tak wygląda najdroższe warzywo świata. W Polsce rośnie dziko, za granicą płacą za nie krocie
W PRL-u jadło się go kilka razy w tygodniu. Dziś rzadko gości na stołach
