Ta hiszpańska kobieta dożyła 117 lat. Naukowcy mogły odkryć, dlaczego
Badacze stwierdzili, iż długowieczność superstulatki pokazuje, jak starość i choroby czasem mogą rozłączyć się.
Maria Branyas była najstarszą osobą na świecie, gdy zmarła w wieku 117 lat w Hiszpanii w zeszłym roku ale analiza jej genomu sugeruje, iż jej wiek biologiczny mógł być znacznie niższy.
Zarówno eksperci medyczni, jak i zwykli ludzie od dawna fascynowali się superstulatkami tymi, którzy dożywają co najmniej 110 lat i tym, co ich długowieczność mówi o sekretach zdrowego starzenia się.
Zanim zmarła w sierpniu 2024 roku, Branyas zgodziła się pomóc grupie hiszpańskich naukowców w badania.
Gdy miała 116 lat, pobrali próbki jej krwi, śliny, moczu i kału, aby przeanalizować jej genetykę i mikrobiom, a wyniki porównać z większymi grupami osób w podobnym wieku.
Jednak miała również niski poziom stanów zapalnych, odmłodzone zdrowie jelit oraz młody epigenom zmiany w ekspresji genów bez ingerencji w DNA.
Branyas, którą naukowcy nazwali wyjątkową jednostką, miała również nietypowe warianty w kodzie genetycznym, które wydawały się chronić ją przed powszechnymi schodzeniami, takimi jak choroby serca, cukrzyca czy neurodegeneracja związana z Alzheimerem i Parkinsonem.
Według badaczy, odkrycia te dają nowe spojrzenie na biologię starzenia, sugerując biomarkery zdrowia w podeszłym wieku i potencjalne strategie wydłużenia życia. Wyniki opublikowano w czasopiśmie Cell Reports Medicine.
Choć genetyka Branyas wydaje się odgrywać kluczową rolę w jej długowieczności, naukowcy starali się także określić, które z jej nawyków mogły pomóc.
Superstulatka jadła około trzech jogurtów dziennie, co ich zdaniem mogło wpłynąć na zdrowie jelit i wagę. Stosowała głównie dietę śródziemorską, dbała o dobry sen, pozostawała aktywna fizycznie i cieszyła się stabilnym zdrowiem psychicznym.
Branyas prowadziła także aktywne życie towarzyskie, regularnie czytała, grała na pianinie i pielęgnowała swój ogród innymi słowy, żyła w harmonii.
Wszystko to pokazuje, jak starzenie i choroby mogą, w pewnych okolicznościach, rozłączyć się stwierdzili badacze podważając powszechne przekonanie, iż są nierozerwalnie związane.
