Pęknięcie i pojednanie
Rodzinne burze to podstępna rzecz. Przed ślubem Kinga choćby nie przypuszczała, iż życie z rodziną męża może stać się takim wyzwaniem. Wychowana w kochającej się rodzinie, gdzie kłótnie były rzadkością, myślała, iż podobne problemy ją ominą. Opowieści koleżanek o teściowych uważała za przesadzone – na pewno jej to nie spotka.
Po ślubie Kinga i Krzysztof zamieszkali u jego matki, Haliny Stanisławównej, w jej przytulnym, choć ciasnym dwupokojowym mieszkaniu w małym miasteczku pod Krakowem. Teściowa przywitała synową serdecznie i przez pierwsze miesiące wszystko układało się dobrze. Dzieci nie były jeszcze w planach – młodzi marzyli o odłożeniu pieniędzy na własne mieszkanie.
Krzysztof pracował w dużej firmie IT, jego zarobki pozwalały snuć plany na przyszłość. Kinga też pracowała, ale zarabiała mniej, ucząc w miejscowej szkole. Halina Stanisławówna była życzliwa, ale miała zwyczaj rozdawania rad, które początkowo wydawały się niewinne.
Kinga starała się nie reagować, ale z czasem teściowa coraz częściej wtrącała się w ich życie. Ton jej rad stawał się coraz bardziej stanowczy, a uwagi – uszczypliwe.
Pewnego dnia Kinga, promieniejąc z radości, przyniosła do domu nowy blender.
– od dzisiaj będziemy robić koktajle na śniadanie, zdrowo i smacznie! – zawołała, stawiając pudełko na kuchennym stole.
Halina Stanisławówna, obrzuciwszy zakup sceptycznym wzrokiem, skrzywiła usta:
– I po co to? Zbyteczny wydatek. Normalni ludzie rano jedzą owsiankę, a wy sobie żołądki psujecie nowomodnymi zabawkami. Później pożałujesz, ale będzie za późno. – Demonstracyjnie odwróciła się i wyszła.
Kinga, nie wytrzymując, rzuciła za nią:
– Pani syn nie znosi owsianki! Wystarczy mu kanapka z herbatą i pędzi do pracy!
Teściowa zastygła w drzwiach, odwróciła się i zimno odparła:
– Gdybyś była dobrą żoną, wstawałabyś wcześniej i gotowała Krzysztofowi porządne śniadanie, a nie spała do południa!
– Nie śpię do południa! – wybuchnęła Kinga. – Moje lekcje zaczynają się później, i co, mam się teraz z tego powodu pozbawiać snu?
Od tego wieczoru między nimi pojawił się cień. Blender był tylko pretekstem – napięcie narastało już od dawna. Kinga siedziała w kuchni, sącząc herbatę, i rozmyślała:
„Co ja sobie zrobiłam z taką teściową? Wszędzie musi znaleźć haczyk. Wcale nie jest moją winą, iż pracuję popołudniami. Krzysztof jest dorosły, sam może zrobić sobie kanapkę. Dlaczego mam żyć według jej zasad?”
Usłyszawszy dźwięk klucza w zamku, Kinga ożywiła się – wrócił Krzysztof. Zawsze dzielili się nowinami, bo widywali się tylko wieczorami.
– Cześć – cmoknął ją w policzek. – Czemu taka naburmuszona?
– Czekałam na ciebie, chciałam się pochwalić – wskazała blendera. – Teraz będziemy śniadaniować inaczej!
– Super, brawo! – uśmiechnął się Krzysztof.
Ale wtedy z pokoju dobiegł głos Haliny Stanisławównej:
– Czemu się cieszycie? Tylko zdrowie ruinujecie tymi wymysłami!
– Mamo, no co ty znowu wymyślasz? Wszyscy mają blendery i nikt nie narzeka – próbował złagodzić sytuację Krzysztof.
– Ile za to wydałaś? – zwróciła się teściowa do Kingi.
Ta, nie tracąc rezonu, podała sumę o połowę mniejszą.
– I to niby mało? – oburzyła się Halina Stanisławówna. – Kto w tym domu zarabia? Krzysiek haruje, a ty roztrzKiedy Kinga ostatecznie usiadła z teściową przy wspólnym obiedzie, obie zrozumiały, iż czasem warto odpuścić, by odzyskać spokój.
