Trybunał w Strasburgu rozpatrywał sprawę zapoczątkowaną w lutym 2017 r., kiedy to w Urzędzie Stanu Cywilnego w Goszczyszynie w powiecie grójeckim na Mazowszu obywatel Polski Bartholomew Kyle Andersen złożył wniosek o rejestrację związku małżeńskiego zawartego w Wielkiej Brytanii z osobą tej samej płci.
Po późniejszych odwołaniach decyzję USC podtrzymał wojewoda mazowiecki, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. W lutym 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił natomiast skargę kasacyjną powoda.
ETPC: państwa są zobowiązane uznanie związków par tej samej płci
We wniosku do ETPCz Andersen stwierdził, iż brak zgody na uznanie jego związku stanowił dyskryminację ze względu na orientację seksualną i złamanie artykułu 14. Konwencji w związku z artykułem 8. Powód domagał się 10 tys. euro zadośćuczynienia oraz 1588 euro z tytułu kosztów i wydatków poniesionych przed organami krajowymi.
Ogłaszając wyrok, członkowie ETPCz nie zgodzili się z argumentacją rządu, który wskazywał, iż wnioskodawca m.in. nie wyczerpał krajowych środków odwoławczych i nie poniósł żadnej znaczącej szkody, więc nie można go uznać za „ofiarę naruszenia Konwencji”.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia ETPCz podkreślił, iż „państwa członkowskie są zobowiązane do zapewnienia ram prawnych, które umożliwiają parom tej samej płci odpowiednie uznanie i ochronę ich związku”. Członkowie Trybunału uznali też, iż Polska nie stworzyła takich ram w odniesieniu do związków osób tej samej płci. Stwierdzono też, iż żadna z przesłanek interesu publicznego przedstawionych przez stronę rządową nie przeważyła nad interesem wnioskodawcy, który polegał na odpowiednim uznaniu i ochronie jego związku przez prawo.
Zgodnie z werdyktem ETPCz państwo polskie ma zapłacić skarżącemu w ciągu trzech miesięcy kwotę 1 tys. euro plus poniesione koszty. Jednocześnie oddalono pozostałą część roszczenia.
