Życie to plątanina dróg, ścieżek i ostrych zakrętów. Ale najważniejsza droga w nim to ta, która prowadzi do nas samych. Do wiary w siebie, w to, iż możemy w sobie odkryć zdolności, siłę do tego aby świadomie i z powodzeniem kierować swoim życiem. Dlaczego więc warto zabiegać o poczucie własnej wartości? Dlatego, iż zapewnia człowiekowi spokój wewnętrzny. Poczucie wartości nie nienawidzi, nie mści się, nie czuje wstydu, nie obwinia, nie obraża się, nie uraża, nie boi się krytyki, nie ma problemu z przyznaniem się do błędu, odpuszczaniem, i z okazywaniem wdzięczności oraz podziwianiem innych ludzi. Poczucie własnej wartości to taki mocny fundament naszego "domu". Można ten "dom" budować tak czy siak, zmieniać dach, elewację, natomiast jak nie ma mocnego fundamentu, to dom się rozsypie przy pierwszym podmuchu. Poczucie wartości to postępowanie w zgodzie ze sobą, z jednoczesnym dążeniem do naprawy błędów. Praca nad poczuciem wartości polega na doskonaleniu swojego "autoportretu", ale nie według jakiegoś ideału, tylko według tego, co o sobie wiemy i do czego dążymy. Im ten nasz "autoportret" stanie się bliższy prawdy, a jednocześnie będzie coraz ładniejszy, z tym większą przyjemnością się z nim identyfikujemy. Ale jakby nie patrzeć, to jest cały czas rozmowa "mnie ze mną" czyli z samym sobą. Poczucie wartości to coś dynamicznego, zmiennego, co możemy regulować. Czyli coś, na co mamy wpływ. Oczywiście każdą psychologiczną umiejętność można doprowadzić do optimum albo do przesady...i tu potrzebna jest czujność. Przegięcia nigdy nie są dobre. Poczucie własnej wartości to solidna podstawa do tego, aby podejmować jedne wyzwania, z innych rezygnować, ale zawsze podążać za tym, co uważamy za dobre i mądre. Czyli oznacza działanie, działanie i jeszcze raz działanie, w wyniku którego zaczynamy przybliżać się do tego, co dla nas ważne...
