Patagonia to rozległy i dziki region na południu Ameryki Południowej, obejmujący terytoria Argentyny i Chile. Zajmuje około miliona kilometrów kwadratowych czyli obszar prawie trzykrotnie większy od Polski, jest jednym z najbardziej spektakularnych miejsc na świecie pod względem przyrody i krajobrazu. To ziemia, gdzie strome szczyty górskie sąsiadują z rozległymi stepami, a ogromne lodowce zdzierają z gór całe bloki skalne, wpadając z hukiem do turkusowych jezior.
Rdzenni mieszkańcy
Pierwsi ludzie pojawili się w Patagonii około 10 tysięcy lat temu, przemierzając jej stepy. Europejczycy dotarli tu w 1520 roku dzięki żeglarzowi, Ferdynandowi Magellanowi, który nazwał miejscowych mieszkańców patagones co po hiszpańsku oznacza „wielkostopni”, dało to początek nazwie regionu. W XIX wieku Patagonia stała się przedmiotem ekspansji Argentyny i Chile oraz miejscem osadnictwa Walijczyków, Niemców i Chorwatów. Mimo tych procesów znaczna część obszaru pozostała niemal nietknięta przez człowieka, zachowując swój pierwotny, dziki charakter, co czyni ją tak niezwykłym.
Pierwotna natura
Patagonia jest podzielona przez Andy na dwa odmienne krajobrazowo światy: wilgotny, górzysty zachód i suchy, stepowy wschód. Andy Patagońskie to najbardziej rozpoznawalna część regionu. Wznoszą się tu jedne z najtrudniejszych gór świata, Cerro Fitz Roy i Cerro Torre, które przyciągają wspinaczy z całego globu. Park Narodowy Torres del Paine w Chile słynie z monumentalnych wież granitowych, wyrastających ponad 2500 metrów nad poziomem morza. Patagonia słynie także z ekstremalnych wiatrów, które wieją niemal bez przerwy. Ich prędkość sięga choćby 120 km/h, co sprawia, iż drzewa w niektórych miejscach rosną w charakterystyczny sposób, powyginane w jedną stronę. Region posiada największe pola lodowe na półkuli południowej poza Antarktydą, Patagońskie Południowe Pole Lodowe i Patagońskie Północne Pole Lodowe. Najsłynniejszy lodowiec, Perito Moreno, jest wyjątkowy, bo wciąż rośnie, podczas gdy większość lodowców świata cofa się pod wpływem zmian klimatu. Co kilka lat dochodzi tu do widowiskowego „pęknięcia”, gdy wielkie bryły lodu spadają do jeziora Lago Argentino. Jeziora w Patagonii przyciągają uwagę turystów swoimi niesamowitymi kolorami, od błękitnego po intensywnie turkusowy. Zjawisko to wynika z obecności drobnych cząstek skalnych, tzw. mączki lodowcowej, która rozprasza światło.
Klimat regionu jest wyjątkowo zróżnicowany. Na zachodzie, gdzie Andy zatrzymują wilgoć znad Pacyfiku, panuje chłodny klimat umiarkowany z dużą ilością opadów, tworząc zielone lasy subantarktyczne. Na wschodzie jest sucho, wietrznie i znacznie chłodniej, a stepy i półpustynie rozciągają się na tysiącach kilometrów. Ciekawostką jest fakt, iż w Patagonii często mówi się o „czterech porach roku w jeden dzień”. W ciągu kilku godzin może tu świecić słońce, wiać silny wiatr, padać deszcz, a choćby śnieg i wszystko to na jednym szlaku trekkingowym. Wschodnia Patagonia to rozległe, wietrzne przestrzenie zamieszkane przez dzikie zwierzęta. Gęstość zaludnienia jest tu niezwykle niska, poniżej dwóch osób na kilometr kwadratowy. To także ziemia, która kryje w sobie skarby paleontologii. W prowincji Chubut znaleziono szczątki Patagotitana mayorum, jednego z największych dinozaurów w historii, mierzącego ponad 37 metrów i ważącego około 70 ton. Atlantyckie wybrzeże Patagonii to dom dla niezwykłej fauny morskiej. Na półwyspie Valdés można obserwować wieloryby południowe, orki, lwy morskie i pingwiny. Co ciekawe, orki w tym regionie wykształciły unikalną technikę polowania, celowo wyrzucają się na brzeg, by schwytać młode lwów morskich.
Turystyka
Patagonia przyciąga miłośników natury i podróżników spragnionych przygód. Najpopularniejsze miejsca to Park Narodowy Torres del Paine, Lodowiec Perito Moreno, legendarne trasy Ruta 40 i Carretera Austral oraz Ushuaia, najbardziej na południe wysunięte miasto świata, będące bramą na Antarktydę. Sezon turystyczny trwa od listopada do marca, gdy warunki pogodowe są najłagodniejsze. Zimą część tras jest zamknięta, ale region oferuje wtedy narciarstwo i sporty zimowe. Ceny niestety nie rozpieszczają, nocleg w hostelu zaczyna się od około 200 zł za dobę, a za hotel średniej klasy trzeba zapłacić około 500 zł. Dobrym pomysłem może być wynajęcie samochodu z miejscem na namiot na dachu, pozwala to nie tylko zaoszczędzić na noclegu, ale także przybliża podróżników do natury.
