PAIN GAME (second station) to okołoperformatywna wystawa zbudowana na kanwie kolejnej odsłony realizowanego od 2023 roku partycypacyjnego, procesualnego, podróżującego projektu oraz jego dokumentacji. Rozpoczęty we współpracy z Łukaszem Trzcińskim i D. Kowalikiem projekt zaprasza widzów i widzki do wspólnej z artystką eksploracji przestrzeni bólu. W wersji przygotowanej dla Cricoteki Lemperk odnosi się zarówno do doświadczeń wywołanych przez nieustannie powtarzający się tumult historii, polityki i wojny, jak i tych zapisanych w ciele. Robi to z wykorzystaniem ciała, drewnianego stołu, gipsowych odlewów zbrojonych włosami, czarnych ścian Galerii Szatnia w Cricotece i harsh noisowych dźwięków.
Działanie Lemperk poprzedziła kilkudniowa praca bezpośrednio w przestrzeni galerii, w której dzięki gipsu i włosów – własnych oraz pochodzących od osób jej bliskich – wykonała gipsowe kopie przedmiotów utraconych przez jej rodzinę podczas kilkukrotnych ewakuacji z rodzinnego miasta w Ukrainie. Po angażującym publiczność performatywno-dźwiękowym działaniu artystka umyła ściany galerii, kolejnego dnia przestrzeń wystawy została nieintencjonalnie sprzątnięta przez serwis sprzątający – co stało się częścią projektu. PAIN GAME (second statation) jest wystawą śladem, pozostałością po zdarzeniu, która otwiera się na kolejne sytuacje. W trakcie trwania wystawy PAIN GAME (second station) jej przestrzeń posłuży jako miejsce mapowania różnego rodzaju form bólu i przemocy instytucjonalnej oraz działań z osobami pracowniczymi Cricoteki.
PAIN GAME (second station) w Cricotece dodatkowo jest też grą z samą instytucją stworzoną przez Tadeusza Kantora, u którego wątki bólu, traumy i pamięci są obecne adekwatnie w całej twórczości. Artystka, działając z wytworzonymi przez siebie obiektami-powidokami, bardziej niż z samym Kantorem, wchodzi w dialog z tym, co po nim pozostało – metodami archiwizacji, murami instytucji, jej gośćmi i gościniami oraz osobami tam pracującymi.
Wystawa PAIN GAME (second station) odbywa się w ramach trzeciej edycji programu wystaw Cloakroom polegającego na kuratorskim badaniu i rozpoznaniu we współczesnych sztukach wizualnych oczywistych lub trudniej dostrzegalnych związków z twórczością Tadeusza Kantora.
