Gąska zielona, znana też jako zielonka, żółtka, prośnianka albo peconka, to grzyb, którego w lesie wypatrują głównie doświadczeni zbieracze. Nie bez powodu, bo potrafi sprytnie ukryć się głęboko w ściółce, często przysypana piaskiem. Najłatwiej znaleźć ją w borach sosnowych, gdzie rośnie w suchym, piaszczystym podłożu, często w miejscach, które szczególnie upodobały sobie dziki. Choć wygląda niepozornie, w kuchni potrafi zaskoczyć: ma delikatny aromat, nie chłonie tłuszczu jak inne okazy i świetnie pasuje do jesiennych potraw. To jeden z tych smaków, których nie warto przegapić.
REKLAMA
Zobacz wideo Ogromny wysyp grzybów. "Pierwszy raz zobaczyłem coś takiego"
Jak wygląda zielona gąska? Zwróć uwagę na kilka szczególnych cech
Kapelusz gąski zielonki ma żółtozielony lub oliwkowy odcień, a jego powierzchnia często pokryta jest drobnym piaskiem, przez co grzyb niemal wtapia się w leśne podłoże. Młode okazy mają kształt półkulisty i z wyglądu łatwo je pomylić z małymi kamieniami wbitymi w ziemię. Starsze stają się bardziej rozpostarte, z delikatnym garbkiem pośrodku. Ich miąższ jest zwarty i chrupki, biały z subtelnym cytrynowym odcieniem tuż pod skórką. Po przekrojeniu nie ciemnieje, a jego zapach przypomina świeżo mieloną mąkę. To najbardziej charakterystyczna cecha tego gatunku.
Trzon gąski jest pełny, walcowaty i żółtawy, czasem z lekko zielonym tonem. Ponieważ często wyrasta głęboko w piasku, przed przygotowaniem wymaga dokładnego oczyszczenia. Blaszki są gęste, jasnożółte, czasem neonowe. W smaku zielonka jest delikatna, z lekką nutą orzechową, a podczas smażenia zachowuje jędrność i naturalny aromat. Trzeba jednak uważać, gdyż ma kilku sobowtórów wśród trujących gatunków. Dlatego zawsze warto dokładnie obejrzeć każdy okaz, zanim trafi na patelnię.
Zielonkę najłatwiej pomylić z muchomorem sromotnikowym lub gąską siarkową. Muchomor ma pochwę u nasady trzonu i charakterystyczny pierścień, którego zielonka nie posiada. Gąska siarkowa z kolei wyróżnia się rzadszymi blaszkami i nieprzyjemnym zapachem. jeżeli choć przez moment masz wątpliwości co do znaleziska, nie ryzykuj i zostaw grzyby w lesie lub oddaj je do najbliższej stacji sanitarno-epidemiologicznej. Specjaliści gwałtownie sprawdzą, czy są bezpieczne do jedzenia.
Gąska zielonka (zdjęcie ilustracyjne)Fot. wikimediacommons, Creative Commons Attribution-ShareAlike 2.0 Generic
Jak przyrządzić gąski zielonki? W prostocie tkwi ich siła
Zanim zielonki trafią do garnka, trzeba je porządnie oczyścić. Najlepiej zrobić to od razu po zebraniu, usuwając resztki ściółki i igliwia. Kapelusze warto delikatnie przetrzeć miękkim pędzelkiem lub wilgotną ściereczką. jeżeli widać na nich drobinki piasku, dobrze jest namoczyć grzyby na kilkanaście minut w chłodnej lekko osolonej wodzie, a następnie dokładnie przepłukać. Cienką, mazistą skórkę z kapelusza należy zdjąć. Dzięki temu po przygotowaniu zachowują ładny kolor i delikatną strukturę. Na koniec najlepiej rozłożyć je na sicie, by spokojnie ociekły z wody.
Zielonki najlepsze są po lekkim podsmażeniu. Wystarczy trochę masła, cebuli, soli i pieprzu, żeby wydobyć z nich ten charakterystyczny, lekko orzechowo-mączny aromat. Grzyby świetnie pasują też do sosów śmietanowych, farszu do pierogów albo w klasycznej wersji - marynowane w occie z zielem angielskim i liściem laurowym. jeżeli chcesz zatrzymać ich smak na dłużej, po wcześniejszym podgotowaniu, po prostu je zamroź. Czy zbierasz gąski zielonki? Zapraszamy do udziału w sondzie oraz do komentowania.
Zachęcamy do zaobserwowania nas w Wiadomościach Google.
