Na peron po schodach

kolejblog.wordpress.com 3 tygodni temu

Dojście na peron po schodach nie jest niczym niezwykłym, zwłaszcza w miastach, gdzie linie kolejowe często biegną w wykopie lub tunelu, albo na nasypie. Ale jeżeli schody mają 1863 stopni, to jest to warte opisania. Zacznijmy od początku….

Mapa linii direttissima z 1934 roku

W 1934 roku otwarto nową linię kolejową z Bolonii do Florencji, nieoficjalnie nazwaną Bologna–Florence direttissima („diretttissima” to po włosku „najbardziej bezpośrednia”) o długości 97 kilometrów. Zastąpiła ona znacznie starszą linię Ferrovia Porrettana o długości 131 km, jednotorową o ostrych nachyleniach. Czas przejazdu między tymi miastami skrócił się z 2,5 godzin do 75 minut.

Skrócenie trasy i czasu podróży było możliwe przede wszystkim dzięki budowie tunelu o długości 18,507 km (Galleria dell’Appennino na mapie obok). Tunel ten w chwili otwarcia był drugim najdłuższym tunelem kolejowym ma świecie, krótszym od simplońskiego tylko o 1300 metrów.

Chcąc zwiększyć przepustowość linii i umożliwić wyprzedzanie wolniejszych pociągów przez szybsze, postanowiono w środku tunelu wybudować mijankę wraz z posterunkiem blokowym sterującym sygnałami i zwrotnicami. Posterunek jest w odległości 8893 m od północnego wylotu tunelu i 9614 m od wylotu południowego. Oprócz torów przelotowych zbudowano też dwa boczne tory o długości 450 m każdy z peronami, tworząc w ten sposób podziemną stację o nazwie Precedenze („mijanka”).

Plan stacji Precedenze

I to właśnie do tej stacji wybudowano dojście z miejscowości Cà di Landino położonej nad tunelem, poprowadzone w galerii o długości 500 metrów o pochyleniu 27 stopni ze 1863 schodami (dla porównania: na szczyt wieży Eiffla prowadzi 1665 stopni). Wyjście ze stacji na powierzchnię zajmowało około godziny.

Tory na stacji Precedenze (1961)
Schody na stację Precedenze (1962)

Na skutek przemian gospodarczych po drugiej wojnie światowej miejscowość Cà di Landino się wyludniła, spadła prawie do zera liczba pasażerów korzystających ze stacji Precedenze. W latach 1960-tych stację zamknięto dla pasażerów i nieco później zwrotnice i sygnały mijanki przełączono na zdalne sterowanie. Wejścia do galerii ze schodami zostały zamknięte zarówno w tunelu jak i na powierzchni. Włoscy entuzjaści kolei liczyli, iż z okazji 90 rocznicy otwarcia tunelu galeria ze schodami zostanie udostępniona choć na jeden dzień, ale tak się nie stało.

Idź do oryginalnego materiału