Mam 68 lat i jestem sama. Poprosiłam dzieci, by mnie przyjęły, ale usłyszałam uprzejme „nie”.

Mam sześćdziesiąt osiem lat. Jestem wdową. To już dawno temu. Mąż odszedł cicho, we śnie, bez słów, bez pożegnania. Od tamtej pory żyję jak we mgle. Dni zlewają się w jedno, twarze się zacierają, wydarzenia nie zapadają w pamięć. Wciąż pracuję — nie dla pieniędzy, ale by nie oszaleć w tej ciszy. Praca to ostatnie […]