– Przysłowia są mądrością narodów – mówi etnolog dr Alicja Trukszyn. Dlaczego? – Bo przez wieki szczególnie mieszkańcy wsi obserwowali cykliczne zmiany w przyrodzie wraz z kolejnymi miesiącami i porami roku. Przysłowia wynikają z wniosków płynących z tych obserwacji – dodaje.
Nawet dziś, w dobie nowoczesnych technologii umożliwiających coraz dokładniejsze prognozowanie pogody ta wiedza wciąż jest użyteczna.
Polskie przysłowia ludowe na luty
- W lutym śnieg i mróz stały, w lecie będą upały.
- Gdy w lutym mróz mocno trzyma, będzie krótka zima
- Gdy bez wiatrów luty chodzi, w kwietniu wicher nie zawodzi.
- Gdy ciepło w lutym, zimno w marcu bywa, długo trwa zima, to jest niewątpliwa.
- W lutym, gdy zagrzmi od wschodniego boku, burze i wiatry walne są w tym roku.
- W lutym wody wiele – w lecie głodne choćby cielę.
- Kiedy luty puści, to marzec wypiecze.
- Kiedy luty schodzi, człek po wodzie brodzi.
- Kiedy luty, obuj buty.
- Luty bywa w lód okuty.
- Na stycznie i lute trzeba mieć konie kute.
- Jeśli ci jeszcze nie dokuczył luty, to pal dobrze w kominie i miej kożuch suty.
- Czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty.
- Czasem luty się zlituje, iż człek niby wiosnę czuje, ale czasem tak się zżyma, iż człek prawie nie wytrzyma.
