Ludzie starsi to zgorzkniałe trudne osoby?

Panuje stereotyp jakoby starsi ludzie byli zawsze trudni. Mówi się, iż na starość dziczejemy, stajemy się zrzędliwi, przygnębieni, samotni, rozczarowani, nie nadążamy za życiem, zwłaszcza za nowinkami technologicznymi, mamy problem z pamięcią i nauką. Wiek senioralny to w takim ujęciu czas trudny, okres przygarbienia fizycznego i intelektualnego. Jednak czy rzeczywiście? Czy ludzie starsi to zawsze chodzące marudy? A może niekoniecznie?

Kiedy zaczyna się starość?

Z punktu widzenia biologii – o starości możemy mówić w kontekście ludzi mających 65 lat i więcej. w tej chwili z uwagi na wydłużający się okres życia, czas wyznaczenia starości został przesunięty nieco, do chwili, kiedy
przekraczamy 85 rok życia.

Nieprzychylny wizerunek seniora

Mamy generalnie złą opinię o seniorach. Potwierdziły to badania. Widzimy starsze osoby jako problemowe, drażliwe i zrzędliwe.

W 2007 roku Tom Robinson z zespołem zbadał, jak przedstawiane są starsze osoby w bajkach. I co się okazało? Ano mianowicie to, iż w ponad 50% seniorzy przedstawiani są w negatywnym świetle. Z czasem wcale nie jest lepiej…. W filmach dla nastolatków jest podobnie – starsze osoby zwykle prezentowane są niekorzystnie. kilka zmienia się w publikacjach dla dorosłych. Nic dziwnego, iż stereotypy dotyczące sędziwego wieku są tak silnie ugruntowane.

Jaka jest prawda?

Okazuje się, iż to, co serwują nam w mediach ma kilka wspólnego z rzeczywistością.

Według badań osoby po 60 uznawane są za najszczęśliwsze. Najbardziej szczęśliwi okazali się mężczyźni po 65 roku życia. Badania Amerykańskie udowodniły, iż jedna trzecia osiemdziesięciolatków jest szczególnie szczęśliwa.

Nie każda osoba starsza odczuwa depresję

Za trudne zachowanie seniorów odpowiada często depresja. Jednak tak naprawdę jest ona udziałem jedynie 15% z nich. Bardzo często gorsze zachowanie ma całkiem inne przyczyny niż nam się wydaje – wynika z bólu,
alienacji, opuszczenia, braku celu i poczucia wykluczenia.

Nie trzeba godzić się na mniejszą sprawność

Zaawansowany wiek nie oznacza braku aktywności. Internet sprawił, iż mamy mnóstwo przykładów osób po 70 czy choćby 80 aktywnych w sporcie i osiągających niebywałe wyniki. Udowodniono, iż choćby mało aktywne osoby
zaczynające trening po 65 roku życia mogą skutecznie zwiększyć u siebie masę mięśni i kości.

Można być wsparciem dla kolejnych pokoleń

Profesor psychiatrii David Gutman uważa, iż długa starość jest naturalną konsekwencją długiej młodości. Gdy jesteśmy młodzi, sporo się uczymy, a okres sędziwy jest czasem dzielenia się tego, co się dowiedzieliśmy i co
wypracowaliśmy przez lata.

Szeroka perspektywa

Nikt nie ma tak szerokiego spojrzenia na świat jak osoby sędziwe. Ich perspektywa jest naprawdę zdumiewająca. Podobnie jak poczucie, iż już nic nie muszą i wynikająca z tego tytułu wolność.

Nikt tak jak seniorzy nie widzi schematy rządzących światem i nikt jak oni nie jest w stanie ocenić mijającej historii, bo to osoby starsze doświadczyły wielu jej aspektów bardzo osobiście.

Czy osoba stara jest zgorzkniała?

Podobno charakter człowieka kształtuje się w okolicy trzydziestych urodzin i później jest generalnie niezmienny aż do śmierci. Osoby pracowite pozostają takie, osoby aktywne lubią aktywność, a ci co wolą statyczny wypoczynek
leżą generalnie na kanapie. Oczywiście ból i problemy zdrowotne pojawiające się w dojrzałym wieku, często sprawiają, iż osoby sędziwe stają się trudniejsze, ale nie jest to reguła.

To, jacy jesteśmy w sędziwym wieku w dużym stopniu zależy od naszego charakteru w młodości, a także od naszych warunków na starość – od warunków życia i zamożności. Nie bez znaczenie ma także obecność bliskiej
osoby oraz rodziny.