To nie jest zwykłe dopominanie się o uwagę, „wybuchowy” temperament ani choćby potrzeba ekstremalnych doznań. Silna tendencja do dramatyzowania, pod którą kryje się uzależnienie od dramatu i kryzysu, jest wielowarstwowa oraz wszechogarniająca. Psycholog dr Scott Lyons porównuje ją do brania narkotyków.
