Jizera (1122 m n.p.m.) to nie spacerowy pagórek dla niedzielnych miłośników deptaków. To góra, którą się zdobywa – dosłownie. Leżąca w czeskiej części Gór Izerskich, tuż przy granicy z Polską, wymaga od piechura wysiłku, determinacji i solidnych butów. Podejście od Smědavy, żółtym szlakiem turystycznym, który w końcowym etapie daje w kość. Ostre podejście, luźne kamienie, korzenie – wszystko to sprawia, iż marsz momentami przypomina coś pomiędzy naturalnym torem przeszkód a szkoleniem dla wojsk górskich. Ale warto. Oj, jak warto. Na wierzchołku, wśród granitowych bloków, czeka panorama, która odbiera mowę. Z jednej strony rozległe lasy Gór Izerskich, z drugiej widok sięgający czeskich dolin, a przy dobrej pogodzie – choćby Karkonosze ze Śnieżką. To jeden z tych punktów, gdzie człowiek milknie nie z braku tchu, ale z zachwytu.
[foto:7422525]
Jizera to drugi najwyższy szczyt czeskiej części Gór Izerskich, ustępujący jedynie Smrkowi (1124 m n.p.m.). Masyw zbudowany jest głównie z granitu – to właśnie stąd biorą się te solidne, kamieniste szlaki i rozrzucone głazy tuż pod szczytem. Charakterystyczna, kopulasta sylwetka góry sprawia, iż Jizera jest łatwa do rozpoznania z wielu punktów regionu.
[foto:7422546]
Jizera, choć o 2 metry niższa od sąsiedniego Smrka (1124 m n.p.m.), przyciąga bardziej surowym charakterem. Wierzchołek to granitowe rumowisko – świadectwo długiej historii geologicznej tych gór. Cały teren objęty jest ochroną w ramach CHKO Jizerské hory, co oz
7%20(1).jpg)
