Jakie preparaty na nadwrażliwość zębów stosuje się w gabinecie?

Nadwrażliwość zębów to powszechny problem stomatologiczny, objawiający się bólem lub dyskomfortem w odpowiedzi na bodźce takie jak zimno, ciepło, dotyk czy spożywanie słodkich lub kwaśnych pokarmów. Główną przyczyną tego schorzenia jest odsłonięcie zębiny, która stanowi wewnętrzną warstwę zęba. Może to wynikać z cofnięcia dziąseł, erozji szkliwa czy nieodpowiedniej higieny jamy ustnej. Nowoczesna stomatologia oferuje różnorodne preparaty i techniki leczenia, które skutecznie łagodzą objawy oraz chronią zęby przed dalszym uszkodzeniem. Przyjrzyjmy się im bliżej!

Preparaty na nadwrażliwość zębów – składniki aktywne?

Preparaty stosowane w leczeniu nadwrażliwości zębów zawierają składniki chemiczne, które działają na poziomie zębiny lub szkliwa i zapewniają ochronę i zmniejszenie bólu.

• Fluorki, takie jak fluorek sodu czy fluorek wapnia, są kluczowym składnikiem wielu preparatów na nadwrażliwość. Tworzą ochronną warstwę na powierzchni zęba, wzmacniają szkliwo i ograniczają przewodzenie bodźców do kanalików zębinowych. Preparaty z fluorkami dostępne są w formie lakierów, żeli czy pianek, stosowanych zarówno w gabinetach stomatologicznych, jak i w codziennej higienie.
• Azotan potasu działa jako środek desensytyzujący, który zmniejsza wrażliwość zakończeń nerwowych w kanalikach zębinowych. Znajduje zastosowanie w pastach do zębów oraz płukankach, a także w bardziej skoncentrowanych preparatach do stosowania w gabinetach dentystycznych.
• Chlorek strontu zamyka kanaliki zębinowe, zmniejszając przepuszczalność i chroniąc odsłoniętą zębinę przed działaniem bodźców zewnętrznych. Ten składnik można znaleźć w specjalistycznych lakierach oraz żelach aplikowanych bezpośrednio na zęby.
• Związki wapnia, takie jak fosforan czy hydroksyapatyt, wspomagają remineralizację szkliwa. Tworzą na powierzchni zębów ochronną warstwę, która zapobiega dalszemu uszkodzeniu i zwiększa odporność na bodźce.

Profesjonalne preparaty stosowane w gabinetach stomatologicznych

Z nadwrażliwością możemy walczyć domowymi metodami, ale ich skuteczność jest ograniczona. Dlatego w zaawansowanych przypadkach konieczna jest wizyta u stomatologa. Profesjonalne i wysokiej jakości produkty, jakie oferuje sklep dla stomatologa, umożliwiają leczenie nadwrażliwości i poprawę komfortu życia pacjentów. Oto przykłady preparatów na nadwrażliwość stosowanych w gabinetach:

• Lakiery na bazie fluoru to jedna z najczęściej stosowanych metod w walce z nadwrażliwością. Zabieg jest szybki, bezbolesny, a jego efekty mogą utrzymywać się przez wiele tygodni.
• Żele zawierające substancje aktywne, takie jak azotan potasu czy chlorek strontu, są aplikowane bezpośrednio na wrażliwe obszary zębów. Żele te można również stosować w domowych nakładkach pod kontrolą stomatologa.
• Żywice dentystyczne są używane do pokrycia odsłoniętej zębiny i stworzenia warstwy ochronnej, która skutecznie blokuje dostęp bodźców do kanalików. Preparaty te często wzbogaca się o dodatkowe substancje remineralizujące, takie jak fosforany wapnia.
• Preparaty te zawierają specjalistyczne polimery, które po utwardzeniu tworzą trwałą, ochronną powłokę. Ich działanie jest szczególnie efektywne w przypadku głębszych ubytków lub znacząco odsłoniętej zębiny.

Techniki aplikacji – dlaczego są tak istotne?

Skuteczność preparatów na nadwrażliwość zębów zależy nie tylko od ich składu, ale również od sposobu aplikacji. Profesjonalne produkty wymagają precyzyjnego nałożenia, aby zapewnić maksymalne działanie w miejscach odsłoniętych kanalików zębinowych.

Dentysta może użyć:

• pędzelka do nakładania lakierów,
• nakładek do aplikacji żeli,
• lampy polimeryzacyjnej w przypadku materiałów światłoutwardzalnych.

Reasumując, preparaty na nadwrażliwość zębów https://sklep.marrodent.pl/stomatologia/profilaktyka/preparaty-na-nadwrazliwosc.html dostępne w gabinetach stomatologicznych są skutecznym rozwiązaniem w walce z bólem i dyskomfortem dlatego, aby wybrać najlepsze rozwiązanie, warto skonsultować się z dentystą, który dopasuje preparat do konkretnych potrzeb pacjenta.