30 lipca 2024 r. w dniu najważniejszego w Maroku święta narodowego – Święta Tronu – Prezydent Francji, Emmanuel Macron oficjalnie oświadczył, iż jego kraj w pełni popiera, przedstawiony w 2007 r. przez ambasadora Maroka w Teheranie, Mohameda Louafa, plan zakładający uzyskanie przez Saharę Zachodnią autonomii w ramach suwerenności Maroka.
Zgodnie z marokańską inicjatywą, Saharyjczycy sami mieliby zarządzać swoimi sprawami przy pomocy władzy wykonawczej, sądowniczej i ustawodawczej. Władzę wykonawczą miałby sprawować wybierany przez regionalny parlament, będący przedstawicielem rządu w regionie, premier zatwierdzony przez Króla. W parlamencie mieliby zasiadać wybierani w głosowaniu powszechnym i przez poszczególne plemiona deputowani. Powstała w ten sposób instytucja tworzyłaby sądy regionalne rozstrzygające spory lokalne i wynikające z legislacji ustanowionej przez miejscowy parlament. Nad poszanowaniem suwerenności Państwa miałby czuwać Komisarz, a w sprawach gospodarczych mieszkańcy nowego, marokańskiego regionu.
Francja popiera przedstawiony przez władze Maroka w 2007 roku plan uznając, iż jest to jedyne rozwiązanie trwającego już ponad 50 lat konfliktu.
Wojna w regionie zaczęła się jeszcze na początku lat 70 – tych XX w, gdy w celu pozbycia się hiszpańskiego kolonizatora powstał zbrojony i popierany przez Algierię, Ludowy Front Wyzwolenia. Po opuszczeniu przez Hiszpanię spornego terytorium, pretensje do niego roszczą Maroko, Mauretania i Ludowy Ruch Wyzwoleńczy, który ogłosił powstanie nieuznawanego przez większość krajów, niepodległego państwa.
Oficjalne stanowisko zaprezentowane przez Prezydenta Emmanuela Macrona wywołało protest Algierii, która odwołała swojego ambasadora we Francji. Hiszpania, USA, Izrael, kilka państw arabskich i wiele innych popiera suwerenność Maroka na Saharą Zachodnią. Popierane przez ONZ referendum nigdy nie doszło do skutku.
