Edward Estlin Cummings - Twórca najpiękniejszej poezji miłosnej. Był czołową postacią nowojorskiej bohemy artystycznej. pierwszej połowy XX wieku.
Uchodzące za najpiękniejsze, miłosne dwa wiersze Cummingsa :
NOSZĘ TWE SERCE Z SOBĄ
Noszę Twe serce z sobą - noszę je w sercu moim
Nigdy się z nim nie rozstaję - gdzie idę Ty idziesz ze mną;
Cokolwiek robię samotnie
Jest to także twoim dziełem, Kochanie
I nie znam lęku przed losem bo Ty jesteś moim losem
Nie pragnę piękniejszych światów -
Ty jesteś mój świat prawdziwy
Ty jesteś tym co księżyc od dawien dawna znaczył
Tobą jest to co słońce kiedykolwiek zaśpiewa
Oto jest tajemnica której nie dzielę z nikim
Korzeń korzenia
Zalążek pierwszy zalążka
Niebo nieba nad drzewem co zwie się życiem;
I rośnie wyżej niż dusza zapragnie
I umysł zdoła zataić
Cud co gwiazdy prowadzi po udzielnych orbitach
Zalążek pierwszy zalążka
Niebo nieba nad drzewem co zwie się życiem;
I rośnie wyżej niż dusza zapragnie
I umysł zdoła zataić
Cud co gwiazdy prowadzi po udzielnych orbitach
Nosze Twe serce z sobą - noszę je w sercu moim.
Tłum. Artur Międzyrzecki
Kocham cię mocniej (najpiękniejsza jedyna)
Kocham cię mocniej (najpiękniejsza jedyna)
niż kogokolwiek na ziemi i jesteś dla mnie
droższa niż cokolwiek na niebie
-światło słoneczne i śpiew witają cię
choćby wszędzie panowała zima
z tak głęboką ciszą i ciemnością
że nikt nie mógłby odgadnąć
(prócz mojego życia) prawdziwej pory roku-
i gdyby to co nazywa się światem miało szczęście
usłyszeć ten śpiew (albo dojrzeć to słoneczne
światło wzbijające się nad wszelką wysokość
poprzez czyjeś serce radośniejsze od samej euforii na twoje
każde przyjście)
nikt by nie wierzył (moja
najpiękniejsza jedyna)
w nic prócz miłości
tłum. Artur Międzyrzecki
