Veľké biele pleso (Wielki Biały Staw) znajduje się w Dolinie Białych Stawów w Tatrach Słowackich. Niedaleko stąd do Zielonego Stawu Kieżmarskiego, a nad Veľké biele pleso można dotrzeć z tego samego parkingu. My szliśmy jeszcze dalej na Kopske sedlo 1750 m n.p.m. Najkrótszy szlak z parkingu mierzy 8,1 km, a czas przejścia to około 4 godzin marszu według mapy. Startowaliśmy po czwartej rano. Na trasie nie spotkaliśmy nikogo – dopiero przy stawie na samym dole. Szlak był bardzo malowniczy, z zielonymi krajobrazami i ogromnym spokojem. Zobacz także opis szlaku nad Zielony Staw Kieżmarski.
Widok na Kopske sedloVeľké biele pleso (Wielki Biały Staw) – parking
Samochód zatrzymujemy w Białej Wodzie Kieżmarskiej, niedaleko polskiej granicy. Za cały dzień postoju płacimy 15 euro. Wszystko odbywa się automatycznie: skanujemy kod QR z tablicy na parkingu, który przekierowuje nas na stronę płatności, i bez problemu opłacamy miejsce kartą. Zasięg mamy dobry, więc idzie sprawnie.
- Współrzędne parkingu w Białej Wodzie: 49.1875, 20.2928.
Kopské sedlo i Veľké biele pleso (Wielki Biały Staw) – mapa trasy do Doliny Białych Stawów
Poniżej zamieszczam mapę trasy z zaznaczeniem dojścia na Kopske sedlo. Potem są dwa warianty:
- Wejście do góry i zejście tym samym szlakiem: 16,1 km, 6:48h przejścia, 881 metrów w pionie.
- Powrót przez Zielony Staw Kieżmarski, więc trzeba zejść czerwonym szlakiem – Magistralą Tatrzańską nad staw, a później wracać na parking żółtym szlakiem: 19,1 km, 7:33h przejścia, 884 metry w pionie.
Opis szlaku na Kopske Sedlo i Veľké biele pleso
Ruszamy z parkingu szlakiem żółtym. Tablice kierują nad Zielony Staw Kieżmarski, jednak my tam nie pójdziemy, ponieważ niedługo skręcimy w prawo. Idziemy 1,7 km tylko szlakiem żółtym. Trasa delikatnie wznosi się pod górę. Dochodzimy do Rázcestie nad Matliarmi i tutaj dochodzi szlak koloru niebieskiego. Teraz przez 1,4 km maszerujemy już z kolorem żółtym i niebieskim. Wędrujemy tuż przy potoku, Doliną Kieżmarskiej Białej Wody.
Mamy kolejne rozejście się szlaków – Rázcestie Šalviový prameň. Tutaj opuszcza nas żółta farba, a my idziemy w prawo z kolorem niebieskim. Przed nami 3,7 km nim dojdziemy nad Wielki Biały Staw. Idziemy łagodnie, ale cały czas zdobywamy wysokość. Na szlaku rozpoczynają się także pierwsze interesujące widoki na tatrzańskie szczyty. Szlak jeszcze nie zachwyca, ale gdy zaczynamy większe podejście, to krajobrazy także robią się piękniejsze. gwałtownie dochodzimy nad Veľké biele pleso, czyli Wielki Biały Staw.
Dolina Białych Stawów
Niebieskim szlakiem dochodzimy nad Wielki Biały Staw w Dolinie Białych Stawów. Łączymy się ze szlakiem czerwonym, który prowadzi nad Zielony Staw Kieżmarski, oraz ze szlakiem zielonym wiodącym do Chaty Plesnivec (Schronisko pod Szarotką). Schodzimy najpierw nad Wielki Biały Staw, a potem robimy przerwę na ławeczce. Pojawiają nam się tam drewniane oznaczenia szlaków. Zostajemy tam 10 minut, ponieważ przed nami jeszcze dalsza droga.
W Dolinie Białych Stawów znajduje się kilka malowniczych zbiorników wodnych, z których każdy ma swój niepowtarzalny charakter. Jednym z nich jest Stręgacznik. Nieco niżej, na wysokości od 1650 do 1700 metrów n.p.m., rozpościerają się Małe Białe Stawy – grupa ośmiu niewielkich stawków tworzących urokliwy kompleks. W dolinie można także natknąć się na dwa Rzeżuchowe Stawki – Niżni i Wyżni, odpowiednio: Nižné i Vyšné Žeruchové pliesko. Najwyżej położonym zbiornikiem wodnym w tym rejonie jest Żółty Stawek, znany również jako Żółty Staw pod Jagnięcym Szczytem, który leży na wysokości aż 1950 metrów nad poziomem morza.
Trójkątny Staw (Stręgacznik)
Na miejscu okazuje się, iż Wielki Biały Staw nie jest najpiękniejszy. Warto skręcić na czerwony szlak i przejść kilka minut nad Trójkątny Staw (Stręgacznik). Mamy w dole staw, a nad nim góry. Krajobrazy wyglądają bardzo malowniczo.
Stręgacznik, to drugi co do wielkości akwen znajdujący się w Dolinie Białych Stawów. Staw zlokalizowany jest w dolnej części doliny, na wysokości około 1620 metrów nad poziomem morza. Według pomiarów prowadzonych przez TANAP w latach 1961-1966 jego powierzchnia wynosiła 0,170 hektara. Zbiornik stopniowo się zmniejsza, głównie z powodu procesu zarastania i torfienia. Stręgacznik ma około 85 metrów długości i 70 metrów szerokości. Głębokość stawu wynosi około 1,2 metra, a jego brzegi otaczają osady morenowe. Stręgacznik zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznemu, trójkątnemu kształtowi.
Predné Kopské sedlo
Idziemy dalej niebieskim szlakiem na Predné Kopské sedlo (Wyżnia Przełęcz pod Kopą) i Kopské sedlo (Przełęcz pod Kopą).
jako Votruba. Z czasem obiekt ten został zastąpiony przez Schronisko Kieżmarskie, które wzniesiono nad północno-wschodnim brzegiem Wielkiego Białego Stawu, na wysokości 1615 metrów nad poziomem morza. Niestety, w 1974 roku budynek spłonął i nie został odbudowany. w tej chwili w miejscu tym znajdują się turystyczne ławki oraz skrzyżowanie szlaków pieszych.
Maszerujemy 45 minut. Najpierw jest dość płasko, ale kiedy podchodzimy pod Predné Kopské sedlo, to trasa ostro idzie w górę. Na całym szlaku nie ma trudności technicznych, jednak tutaj jest miejsce, gdzie najbardziej trzeba się napocić. Na szczęście cały czas towarzyszą nam wspaniałe tatrzańskie krajobrazy, dlatego idzie się bardzo przyjemne. Wychodzimy na Wyżnią Przełęcz pod Kopą i tam mamy ławkę do odpoczynku.
Kopské sedlo
Z tego punktu idziemy już delikatnie w dół. Tracimy wysokość przez kilka minut i dochodzimy na Przełęcz pod Kopą. To już nasz ostatni punkt na tym szlaku, więc czas na dłuższą przerwę.
Dawniej tędy prowadzono wypas owiec i przebiegał popularny szlak pasterski, znany jako Polski Chodnik. Miejsce to było znane już w XVI wieku – korzystali z niego pasterze, myśliwi i podróżnicy. Pierwsze udokumentowane przejście miało miejsce latem 1751 roku. Przełęcz oferuje szerokie panoramy, które już w XVIII wieku zachwycały wędrowców, a jej łagodne stoki są często odwiedzane przez kozice, jelenie i niedźwiedzie. Dziś przez przełęcz prowadzi znakowany szlak turystyczny, łączący Dolinę Zadnich Koperszadów z Doliną Białych Stawów.
Zatrzymujemy się tam na około 20 minut, oglądamy cudowne widoki, cieszymy się spokojem i ciszą, a następnie wracamy. My idziemy przez Zielony Staw Kieżmarski, natomiast Ty możesz wrócić tym samym szlakiem. To już od Ciebie zależy. Trasa przez Zielony Staw Kieżmarski będzie dłuższa ze względu na długi powrót szeroką drogą od schroniska na parking. U góry znajdziesz mapy. Polecamy nasz wpis o 5 łatwych szlakach w Tatrach Słowackich, którymi warto wędrować.
