Desistance – teoria mówiąca o zaniechaniu tranzycji

dominikhaak.pl 3 tygodni temu
DESISTANCE to termin, który odnosi się do zjawiska, w którym osoby transpłciowe, w szczególności dzieci lub osoby nastoletnie, miałyby początkowo identyfikować się jako osoby transpłciowe, ale ostatecznie ponownie identyfikują się z płcią przypisaną im przy urodzeniu. Proces ten najczęściej ma wiązać się z zaprzestaniem chęci przejścia tranzycji lub rzadziej z dokonaniem detranzycji.

Zaniechanie tranzycji nie jest tym samym, co detranzycja

Koncepcja desistance odgrywa rolę w dyskusjach na temat podejścia do interwencji afirmujących płeć, takich jak blokery dojrzewania lub terapia hormonalna u osób niepełnoletnich. Detranzycja jest często punktem centralnym w debatach publicznych na temat młodzieży transpłciowej i interwencji medycznych związanych z procesem korekty płci, dlatego ważne jest, aby omawiać ten temat z niuansami i ostrożnością, zwracając również uwagę na głosy tych osób, które detranzycji nie dokonały, ale po prostu zaniechały tranzycji.

Przegląd badań naukowych w temacie desistance

Badania nt. dysforii płciowej często obejmują badania longitudinalne, w których obserwuje się dzieci z dysforią płciową w czasie, aby sprawdzić, ile z nich utrzymuje lub porzuca swoją decyzję o przejściu tranzycji. Szacunki wskaźników dotyczących desistance i podtrzymania decyzji (persistence) są różne, w artykule naukowym (,,Transgender Health”) Baer Karrington z Londynu przeanalizowano jedno badanie jakościowe, 2 studia przypadków, 5 badań ilościowych, 5 dyskusji etycznych i 22 artykuły. Wszystkie badania ilościowe były słabej jakości, a 83% z 251 osób badaych zgłosiło w nich zaniechanie tranzycji. Znaleziono trzydzieści różnych powodów nie podjęcia się tranzycji, z czterema nadrzędnymi trendami: zanik dysforii płciowej po okresie dojrzewania, ponowna identyfikacja z płcią nadaną przy narodzinach, zanik cierpienia i zanik pragnienia dokonania interwencji medycznej. Przegląd ten pokazuje niedobór wysokiej jakości badań opartych na hipotezach, które w tej chwili istnieją, i sugeruje, iż desistance nie powinno być już stosowane w pracy klinicznej lub badaniach nad transpłciową młodzieżą i dziećmi.

Trans-friendly podejście wobec osób rezygnujących z tranzycji i uznanie ich głosu

Desistance jest złożonym i delikatnym tematem w obszarze zdrowia osób transpłciowych, który wymaga starannego rozważenia, badań i dbałości o etykę. Temat tranzycji rzadko jest omawiany w sposób obiektywny, bez konkretnego nastawienia wobec prawa do afirmacji płci. Przy tak dużej koncentracji na samym zjawisku detranzycji, warto zwrócić uwagę na te osoby, które po prostu zaniechały tranzycji z różnych powodów – niekoniecznie z powodu zaprzestania identyfikowania się z określoną płcią. W usługach trans-friendly należy zawsze koncentrować się na dobrostanie jednostki, umożliwiając osobistą eksplorację tożsamości płciowej w środowisku wspierającym i bez osądzania; również, kiedy osoba dokonuje detranzycji, retranzycji, czy po prostu zaniechania tranzycji.

Idź do oryginalnego materiału