Hasło „bądź sobą” zdaje się być wyświechtane… Spróbujmy nadać mu praktyczną wartość!
„Być sobą” zwykle oznacza mniej więcej „zachowywać się zgodnie ze swoimi przekonaniami, bronić swoich granic, czuć się w danym momencie dobrze we własnej skórze”.
Moim zdaniem, to brzmi świetnie i warto iść w tę stronę! By realizować takie bycie sobą, warto aktywnie budować poczucie własnej wartości, samoświadomość oraz wspierające, pełne wzajemnego szacunku relacje. Podstawą będzie tu zapytanie siebie o własne potrzeby, wytyczenie granic oraz empatyczne uznawanie potrzeb i granic innych osób. Powodzenia!
Inna definicja „bycia sobą” to pewnego rodzaju mityczna, łatwa do opisania kilkoma słowami, najczystsza postać siebie: „to jej prawdziwe oblicze”, „cały on, teraz pokazał, jaki jest, gdy jest sobą”.
To oczywiste, iż mamy konkretne charaktery i usposobienia, jednocześnie jednak w różnych sytuacjach bywamy przecież różni: raz cierpliwi, raz niecierpliwi, raz pomysłowi, raz nie. To, iż w jednych warunkach zadziwiasz odwagą i ciętym żartem, a w innych wycofujesz się i milczysz, nie musi oznaczać, iż w którejś z nich udajesz. Jesteśmy różnorodni, wielowymiarowi i to jest OK! Dodam: nie gódźmy się na złośliwości typu „teraz wyszła prawdziwa ty”. Moim zdaniem, za tym zwykle kryje się potencjalnie szkodliwa próba okazania wyższości.
Można też podejść do definiowania „bycia sobą” jeszcze inaczej i powiedzieć, iż przecież zawsze jest się sobą, bo nie sposób być kimś innym.
To mi się podoba! Niezależnie od wszystkiego, zawsze jesteś sobą, ponieważ mieszkasz we własnym ciele i korzystasz z własnego mózgu.
Chciałabym życzyć Ci bycia sobą totalnie po Twojemu, bo tylko Ty wiesz, jak być Tobą. jeżeli nikogo nie krzywdzisz, zasługujesz na realizowanie siebie tak, jak czujesz!
