Brak orgazmu (anorgazmia) u kobiet to problem, o którym nie mówi się zbyt często. Sytuacja, w której nie dochodzi do osiągnięcia sytuacji seksualnej przez kobietę, przez cały czas traktowana jest jak temat tabu, zwykle pomijana milczeniem. A problem istnieje i warto wiedzieć, jakie może mieć przyczyny, i co można zrobić, by czerpać jak największą przyjemność z seksu?
Orgazm u kobiet
Orgazm jest stanem szczytowej przyjemności, powiązanym najczęściej z maksymalnym pobudzeniem seksualnym. Przeżywanie orgazmu prowadzi do rozładowania napięcia seksualnego i poczucia satysfakcji, zaspokojenia pożądania. Orgazm u kobiet jest zjawiskiem złożonym, zależnym od wielu czynników:
- biologicznych, zależnych od organizmu;
- czynników społecznych, wynikających np. z wychowania, norm religijnych;
- psychicznych, takich jak relacje z partnerami czy postrzeganie własnego ciała.
Fot. iStock/Brak orgazmu
O wiele łatwiej jest osiągnąć orgazm kobietom, które m.in.: są zdrowe, bardziej wykształcone, akceptują siebie, mają udane związki i adekwatne pobudzanie seksualne. A i to nie są wszystkie zależności. Statystyki mówią, iż orgazm przeżywa 92% Polek. Trzeba przy tym wspomnieć, iż istnieje kilka rodzajów orgazmu, a ich odczuwanie jest sprawą indywidualną. Nie ma jednej miary, wobec której kobiety musiałyby przeżywać dany orgazm. Poza tym dla wielu kobiet znacznie ważniejsze od ilości osiągniętych orgazmów jest poczucie bliskości z partnerem. Mimo tej różnorodności jest przez cały czas wiele kobiet, które nie doświadczają orgazmu i stanowi to dla nich ogromny problem.
Brak orgazmu kobiecego
U wielu kobiet występują zaburzeniu orgazmu, np. jego znaczne opóźnienie, odczuwanie jedynie minimalnej przyjemności z wysokiego pobudzenia seksualnego, odczuwanie dyskomfortu podczas jego trwania, a także jego brak. I to właśnie na brak orgazmu przez cały czas bywa powodem do wstydu i milczenia.
Statystyki mówią, iż około 10-15% kobiet nigdy nie miało orgazmu. Panie przyznają także, iż najczęściej doświadczają orgazmu łechtaczkowego, natomiast o wiele rzadziej pojawia się pochwowy.
Brak orgazmu, czyli anorgazmia, może mieć charakter:
- pierwotny, czyli kobieta nigdy nie osiągnęła orgazmu;
- wtórny, czyli kobieta przeżywała już orgazm w przeszłości.
Fot. iStock
Przyczyny braku orgazmu u kobiet
Przyczyn braku orgazmu jest wiele, w zależności od podłoża, dzielimy je na:
Biologiczne przyczyny braku orgazmu:
- wady wrodzone, bądź nabyte narządu rodnego;
- zaburzenia hormonalne, które negatywnie wpływają na poziom libido. Zaliczamy do nich m.in.: dysfunkcje tarczycy, hiperprolaktynemię, hipoestrogenizm;
- zaburzenia neurologiczne — np. uszkodzenie nerwu sromowego, urazy rdzenia kręgowego;
- następstwa zabiegów operacyjnych,
- brak kurczliwości mięśnia Kegla;
- zmiany poporodowe;
- stany zapalne w obrębie narządu moczowo-płciowego;
- hipotonia (niedociśnienie tętnicze);
- zmiany związane z menopauzą;
- choroby przewlekłe, takie jak: nowotwory, cukrzyca, zapalenie stawów, miażdżyca.
Psychogenne przyczyny braku orgazmu:
- traumatyczne przeżycia seksualne w dzieciństwie, doświadczenie przemocy seksualnej;
- stany lękowe towarzyszące współżyciu: lęk przed ciążą, brak intymności w realizacji zbliżenia,
- zły nastrój, przemęczenie fizyczne i psychiczne;
- brak miłości w stosunku do partnera, miłość konfliktowa, niedopasowanie czy niechęć do partnera;
- brak poczucia bezpieczeństwa w związku — niska kultura erotyczna, chęć dominacji mężczyzny, lęk przed uzależnieniem się od partnera, lęk przed utratą samokontroli.
Fot. iStock /Brak orgazmu
Społeczno-kulturowe przyczyny braku orgazmu:
- represyjna obyczajowość erotyczna;
- brak lub niewłaściwa edukacja seksualna.
Brak orgazmu — leczenie
Zaburzenie, jakim jest brak orgazmu, w zależności od przyczyn można leczyć u różnych specjalistów: ginekologa, seksuologa, psychologa, psychiatry. Świadomość istnienia problemu i chęć zmiany jest najważniejsza, by podjąć odpowiednie kroki.
W leczeniu zaburzeń orgazmu stosuje się metody:
Psychoterapeutyczne:
- psychoedukację;
- techniki treningowe (trening partnerski lub indywidualny);
- terapię poznawczo-behawioralną — ukierunkowaną na zmianę postaw, redukcję lęku, uczenie się nowych zachowań;
- psychodynamiczną, czyli analizę emocjonalnych przyczyn zahamowań, trudności interpersonalnych itp.;
- terapię par.
Farmakologiczne:
Przyczyny braku orgazmu wynikające z zaburzeń funkcjonowania organizmu, leczy się według zasad znanych z ginekologicznie lub endokrynologicznie. Np. osłabienie mięśnia Kegla można leczyć poprzez regularne ćwiczenia (rytmiczne napinanie i rozluźnianie grupy mięśni krocza).
Leczenie farmakologiczne nie jest leceniem pierwszego wyboru, ze względu na brak przekonujących danych dotyczących ich efektywności w leczeniu zaburzeń orgazmu u kobiet, szczególnie wynikających z czynników psychospołecznych. Do najczęściej stosowanych leków zalecanych na brak orgazmu, zaliczamy między innymi: sildenafil, bupropion, buspiron i efedrynę.
